МЕТОДИЧЕСКИЕ УКАЗАНИЯ
по выполнению курсовой работы
«РАЗРАБОТКА НАУЧНО-УЧЕТНОЙ ДОКУМЕНТАЦИИ НА НЕДВИЖИМУЮ ИСТОРИКО-КУЛЬТУРНУЮ ЦЕННОСТЬ
по дисциплине
РЕСТАВРАЦИЯ ПАМЯТНИКОВ АРХИТЕКТУРЫ
для специальности 1 - 69 69 01 «АРХИТЕКТУРА»
БРЕСТ 2016
ВВЕДЕНИЕ
Реставрация памятника обязательно должна опираться на многосторонние комплексные исследования. Они начинаются уже на стадии предварительного ознакомления с объектом, когда архитектор производит совместно с инженером первое визуальное изучение, выполняет схематические обмеры и знакомится с первичными сведениями, содержащимися в документации, хранящейся в государственных органах охраны памятников и в наиболее доступной литературе. Как правило в энциклопедиях и специализированной литературе имеются сведения лишь о наиболее значимых историко-культурных ценностях. Паспорт историко-культурной ценности составляется на каждый объект наследия. Он обладает научной достоверностью и позволяет составить первичное представление о сооружении, подлежащем реставрации, дать общую оценку его художественных особенностей в существующем состоянии, степени искажения позднейшими перестройками и технической сохранности.
До раскрытия памятника, опираясь на одно лишь визуальное ознакомление с ним, дать подобную оценку можно лишь очень приближенно, но и для этого от архитектора и инженера требуются большие знания и опыт, поэтому предварительное обследование должно поручаться квалифицированным специалистам. Как правило, к нему привлекаются будущий научный руковидитель и автор проекта реставрации (часто это одно и тоже лицо). На основании предварительного обследования устанавливаются объем, состав и направленность дальнейших исследовательских работ. На этом этапе паспорт историко-культурной ценности может оказать неоценимую роль.
Программа комплексных научных изысканий должна включать цикл работ по архитектурному изучению памятника и цикл инженерно-технических изысканий. Важно, чтобы эти циклы были взаимно увязаны для получения наиболее полной и всесторонней исследовательской картины, без которой невозможно правильное решение реставрационных задач.
Цикл архитектурного изучения памятника призван с максимальной полнотой осветить строительную историю памятника, выявить сохранившиеся остатки утраченных архитектурных форм, определить возможность их документально точного восстановления. В этот цикл входят работы, осуществляемые вне памятника, и исследования самого сооружения в натуре. Вне памятника выполняется сбор исторических данных о нем, дошедших в виде текста или графических материалов. Натурные исследования включают работы по фиксации памятника, археологическому и зондажному раскрытию. Кроме того, для более глубокого понимания изучаемого памятника обычно оказывается необходимым собрать сведения о других сооружениях соответствующего времени и территории, так называемых аналогиях. Основная часть всех этих исследований выполняется самим архитектором-реставратором или под его непосредственным руководством. Для некоторых из них привлекаются специалисты смежных областей— историки-архивисты, искусствоведы, археологи. Кроме того, в ряде случаев оказывается необходимым привлечение художника-реставратора для установления наличия или отсутствия на памятнике росписей, покрасок, ценных элементов отделки, степени их сохранности и технического состояния.
Главная задача инженерно-технического цикла исследований — выявить техническое состояние памятника, причины и факторы происходящих разрушительных процессов, наметить необходимые технические меры для обеспечения длительной сохранности его конструкций и декоративного убранства. Для этого необходимо изучение гидрологических условий территории, на которой находится памятник, и состояния его конструкций. Изучение конструкций обычно производится путем их вскрытия в виде шурфов или зондажей, позволяющих установить состояние кладки фундаментов и стен, наличие скрытых трещин, поражения балок и стропил и т.п. Важная часть исследования—-лабораторное изучение строительных материалов памятника, при помощи которых определяются их химический состав, комплекс физико-механических свойств и состояние. В частности, для разработки технологических рекомендаций и подбора новых реставрационных материалов первостепенное значение имеют такие свойства, как механическая прочность, морозостойкость, пористость, водопоглощение, паропроницаемость и такие показатели состояния, как влажность и засоленность. При определении причин разрушения важно также выявить зараженность конструкций памятника различными видами биоразрушителей: грибами, водорослями, микроорганизмами и т.п. Для определения надежности металлических конструкций большое значение имеет исследование кристаллической структуры. Наряду с этим лабораторные исследования материалов позволяют ответить и на ряд вопросов архитектурного изучения памятника.
Процессы разрушения материалов теснейшим образом связаны с условиями, в которых эти материалы находятся, в первую очередь с температурой и влажностью. От этих двух факторов зависят характер и интенсивность морозного, солевого и биологического разрушения, как правило, оказывающих наиболее активное воздействие на сохранность памятника в целом. Распределение температуры и влаги в конструкциях памятника непостоянно и неравномерно, оно зависит от температурно-влажностного режима здания в целом. В последнее время изучение температурно-влажностного режима занимает все большее место в комплексе реставрационных инженерно-технических исследований. Особенно велико значение изучения и нормализации температурно-влажностного режима для сооружений, имеющих настенные росписи, лепнину и другие элементы ценной отделки, а также предметы внутренней обстановки, которые наиболее чувствительны к неблагоприятному воздействию основных разрушающих факторов.
Многосторонность инженерно-технических исследовательских задач заставляет привлекать к их разрешению специалистов различных научных областей: геологии, строительной инженерии, химии, физики, биологии, металловедения, строительной физики. Как правило, в крупных реставрационных организациях существуют научные подразделения, занимающиеся разработкой всех этих вопросов. Однако и в этом случае общая координирующая роль, как правило, должна принадлежать архитектору-реставратору, наиболее полно знающему особенности памятника и главные задачи его предстоящей реставрации.
Цель курсовой работы ознакомится с методикой заполнения паспорта историко-культурной ценности, предполагающую ознакомление с важным разделом разработки научно-проектной документации - комплексными научными изысканиями. КНИ опираются на смежные дисциплины изучаемые специальностью 1 - 69 69 01 «АРХИТЕКТУРА»: архитектурное проектирование, история архитектуры Беларуси, история искусств, реставрация памятников архитектуры, региональная архитектура, реконструкция зданий и сооружений.
В курсовой работе необходимо руководствоватся нармативными актами в области охраны историко-культурного наследия Республики Беларусь, инструкциями Министерства культуры Республики Беларусь, приведенными в данных методических указаниях.
ТЕЗИСЫ
требований законодательства по охране историко-культурного наследия Республики Беларусь
Тезисы разработаны на основе Закона Республики Беларусь “Аб ахове гісторыка-культурнай спадчыны Рэспублікі Беларусь” от 9 января 2006г. № 98-З в редакции 2016 года. Требования законодательства, изложенные в Тезисах, обязательны к выполнению всеми юридическими, физическими лицами и индивидуальными предпринимателями – собственниками (арендаторами) зданий и сооружений, являющихся историко-культурными ценностями.
Историко-культурные ценности – это материальные объекты и нематериальные проявления творчества человека, которые имеют отличительные духовные, художественные и (или) документальные достоинства и которым придан статус историко-культурной ценности (статья 1 Закона).
Охранное обязательство
С собственником (пользователем) каждой историко-культурной ценности заключается охранное обязательство (ст.44 Закона). В охранном обязательстве отражаются основные требования законодательства по обеспечению сохранения объекта историко-культурного наследия, а также индивидуальные условия его содержания и использования, иные ограничения деятельности владельцев (пользователей). Охранное обязательство составляется по форме, утвержденной Министерством культуры Республики Беларусь, подписывается собственником (пользователем) в течение 1 месяца с момента наступления права собственности. Невыполнение данного условия влечет за собой признание сделки с недвижимостью недействительной.
Охранные обязательства оформляются в отделах идеологической работы, культуры и по делам молодежи горисполкомов и райисполкомов в трех экземплярах и направляются для регистрации в Министерство культуры Республики Беларусь.
На каждый объект историко-культурного наследия, за счет средств собственника, разрабатываются паспорт историко-культурной ценности, проект зон охраны и устанавливается охранная доска утвержденного образца.
Порядок проведения работ
В соответствии со ст. 37 Закона разработка проектно-сметной документации, проведение земляных работ, ремонтных работ (в т.ч. замена оконных блоков, установка кондиционеров, наружной рекламы, перепланировка и переоборудование помещений для новых функций), а также другие действия, которые могут привести к изменению объектов историко-культурного наследия, выполняются только при наличии разрешения Министерства культуры Республики Беларусь, которые выдаются в управлении по охране историко-культурного наследия и реставрации (г.Минск, пр-кт Победителей, 11).
Работы по обеспечению должного технического и санитарного состояния объектов историко-культурного наследия могут выполняться без получения разрешения Министерства культуры.
Статья 344
Статья 345
Статья 346
Статья 347
ІНСТРУКЦЫЯ
аб парадку запаўнення ўліковых дакументаў
1. Інструкцыя аб парадку запаўнення ўліковых дакументаў
(далей - Інструкцыя) распрацавана на падставе пункта 6 артыкула 25
Закона Рэспублікі Беларусь ад 9 студзеня 2006 года «Аб ахове
гісторыка-культурнай спадчыны Рэспублікі Беларусь» (Национальный
реестр правовых актов Республікі Беларусь, 2006 г., № 9, 2/1195) і
ўстанаўлівае парадак запаўнення ўліковых дакументаў.
2. Уліковымі дакументамі на гісторыка-культурную каштоўнасць
(далей - уліковыя дакументы) з’яўляюцца ўліковая картка гісторыка-
культурнай каштоўнасці (далей - улiковая картка) і пашпарт гiсторыка-
культурнай каштоўнасцi (далей - пашпарт).
3. На кожную гісторыка-культурную каштоўнасць запаўняецца
ўліковая картка і складаецца пашпарт адпаведных формаў і ўзораў,
зацверджаных Міністэрствам культуры Рэспублікі Беларусь (далей -
Міністэрства культуры).
Уліковыя дакументы запаўняюцца як на комплексную гісторыка-
культурную каштоўнасць, так і на кожную гісторыка-культурную
каштоўнасць у яе складзе.
4. Запаўненне ўліковых картак і складанне пашпартоў абавязаны
за свой кошт забяспечыць уласнік гісторыка-культурнай каштоўнасці.
5. Запаўненне ўлiковых картак і складанне пашпартоў
ажыццяўляецца па даручэнні ўласніка праектнымі арганізацыямі, якія
ажыццяўляюць падрыхтоўку навукова-праектнай дакументацыі на
гісторыка-культурныя каштоўнасці, і навуковымі ўстановамі.
6. Уліковыя дакументы запаўняюцца з дапамогай тэхнічных
сродкаў або рукапісным спосабам у трох экзэмплярах.
7. Ва ўліковыя дакументы на гісторыка-культурную каштоўнасць
уносяцца звесткі аб гісторыка-культурнай каштоўнасці, атрыманыя ў
ходзе яе вывучэння, а таксама дадзеныя, якія знаходзяцца ў Банку
звестак аб гiсторыка-культурнай спадчыне Рэспублiкi Беларусь.
8. Запоўненая ўліковая картка і складзены пашпарт перадаюцца:
Міністэрству культуры Рэспублiкi Беларусь;
адпаведнаму мясцоваму выканаўчаму і распарадчаму органу;
уласніку гісторыка-культурнай каштоўнасці.
9. Унясенне дапаўненняў і (або) змяненняў ва ўліковыя
дакументы выконваецца адказнымі асобамі мясцовых выканаўчых і
распарадчых органаў, у тым ліку па інфармацыі Міністэрства культуры.
Звесткі аб дапаўненнях і (або) змяненнях накіроўваюцца
ўласніку гісторыка-культурнай каштоўнасці і ў Міністэрства культуры.
10. Пры пазбаўленні статуса гiсторыка-культурнай каштоўнасцi
ва ўлiковых дакументах даецца спасылка на адпаведную пастанову
Савета Мiнiстраў Рэспублiкi Беларусь на падставе звестак, якія
накіроўваюцца Міністэрствам культуры ўласніку і адпаведнаму
мясцоваму выканаўчаму і распарадчаму органу.
11. Уліковыя дакументы падлягаюць пастаяннаму захаванню.
12. Пры запаўненні ўліковай карткі рэквізіты «Назва», «Шыфр»,
«Катэгорыя» змяшчаюць адпаведныя звесткі згодна з Дзяржаўным спісам
гісторыка-культурных каштоўнасцей Рэспублікі Беларусь (далей -
Дзяржаўны спіс), дату і нумар пастановы Савета Міністраў Рэспублікі
Беларусь аб наданні статуса гісторыка-культурнай каштоўнасці.
13. У рэквізіт «Месцазнаходжанне» ўносяцца звесткі аб
месцазнаходжанні гісторыка-культурнай каштоўнасці згодна з
Дзяржаўным спісам: вобласць, раён, населены пункт, плошча, вуліца,
завулак, нумар будынка.
Рэквізіт «раён» не запаўняецца ў сталіцы, абласных цэнтрах,
гарадах і пасёлках гарадскога тыпу абласнога падпарадкавання, якія
маюць гарадскія выканаўчыя камітэты.
Рэквізіты «плошча», «вуліца», «завулак» і «нумар будынка» не
запаўняюцца, калі гісторыка-культурная каштоўнасць знаходзіцца за
межамі населенага пункта. У гэтым выпадку ўносяцца спасылкі на
ўрочышча або прыродныя арыенціры, якія маюць доўгатэрміновы
характар. У выпадку, калі пры вывучэнні гісторыка-культурнай
каштоўнасці былі выкарыстаны прыборы спадарожнікавай навігацыі,
уносяцца звесткі аб каардынатах размяшчэння.
14. У рэквізіце «Від» фіксуецца від гісторыка-культурнай
каштоўнасці:
матэрыяльная або нематэрыяльная;
рухомая або нерухомая гісторыка-культурная каштоўнасць
(дакументальны помнік, запаветныя мясціны, помнік археалогіі, помнік
архітэктуры, помнік гісторыі, помнік горадабудаўніцтва, помнік
мастацтва);
фіксаваная або ўвасобленая нематэрыяльная гісторыка-культурная
каштоўнасць.
15. У наступных рэквізітах уліковай карткі фіксуюцца:
«Дата ўзнікнення» - адзначаецца дата ўзнікнення: асноўная
(згодна з Дзяржаўным спісам і пры наяўнасці звестак) і дадатковыя
(даты рамонта, рэканструкцыі або перабудовы гісторыка-культурнай
каштоўнасці);
«Стваральнік» - указваецца стваральнік, аўтар, архітэктар,
ініцыятар або фундатар пабудовы гісторыка-культурнай каштоўнасці
(пры наяўнасці звестак);
«Выкарыстанне» - адзначаецца гістарычнае і сучаснае
выкарыстанне гісторыка-культурнай каштоўнасці.
16. У рэквізітах «Уласнік», «Форма уласнасці», «Дата
наступлення/заканчэння правоў уласнасці», «Ахоўнае абавязацельства»
змяшчаюцца звесткі адпаведна аб уласніку (уладальніку) гісторыка-
культурнай каштоўнасці, яго юрыдычны адрас, форме ўласнасці і датах
наступлення, заканчэння правоў уласнасці, а таксама ўказваюцца дата
і нумар рэгістрацыі ахоўнага абавязацельства.
17. Рэквізіт «Фотаздымак/схематычны план» змяшчае фотаздымак і
(або) схематычны план гісторыка-культурнай каштоўнасці ў памеры не
менш 10х15 см.
18. Кароткае апісанне гісторыка-культурнай каштоўнасці змяшчае
звесткі аб архітэктурных і гістарычных асаблівасцях, планіроўцы,
аздабленні фасадаў, колькасці паверхаў, аконных і дзвярных праёмаў і
іх форме, відзе і матэрыяле, з якога ўсталяваны дах, наяўнасці іншых
элементаў (балконы, парталы і г.д.), а таксама іншай інфармацыі,
якая датычыць гісторыка-культурнай каштоўнасці.
19. У рэквізітах «Тэхнічная характарыстыка», «Сучасны тэхнічны
стан гісторыка-культурнай каштоўнасці», «Асноўныя будаўнічыя
матэрыялы» адзначаюцца сучасны тэхнічны стан гісторыка-культурнай
каштоўнасці (здавальняючы, нездавальняючы або аварыйны) і асноўныя
будаўнічыя матэрыялы, з якіх пабудавана гісторыка-культурная
каштоўнасць.
Адпаведныя рэквізіты ўліковай карткі змяшчаюць звесткі аб
плошчы забудовы ў квадратных метрах, будаўнічым аб’ёме ў кубічных
метрах, агульнай плошчы ў квадратных метрах, вышыні, даўжыні і
шырыні гісторыка-культурнай каштоўнасці ў метрах (звесткі
запаўняюцца згодна з тэхнічным пашпартам, а пры яго адсутнасці -
згодна з матэрыяламі архітэктурных або археалагічных абмераў).
20. У рэквізіце «Навуковы кіраўнік» адзначаецца навуковы
кіраўнік гісторыка-культурнай каштоўнасці з указаннем яго прозвішча,
iмя, імя па бацьку, даты і нумара прызначэння, наяўнасць
пасведчання, арганізацыя, дзе ён працуе, а таксама адрас установы і
кантактны тэлефон.
21. У рэквізітах «Наяўнасць дакументацыі», «Назва раздзела
навукова-праектнай дакументацыі», «Распрацоўшчык», «Нумар аб’екта па
праекце» і «Дата і нумар заключэння або пастановы Міністэрства
культуры па праектнай дакументацыі» ўказваюцца звесткі аб
распрацаванай навукова-праектнай дакументацыі на гісторыка-
культурную каштоўнасць і яе распрацоўшчыку, указваюцца таксама нумар
аб’екта па праекце, дата і нумар заключэння або пастановы
Міністэрства культуры па праектнай дакументацыі. У выпадку, калі
праект зон аховы не распрацаваны, рэквізіт «Праект зон аховы» не
запаўняецца.
22. Звесткі аб праверках тэхнічнага стану гiсторыка-культурнай
каштоўнасцi з указаннем даты, прозвішча, імя, імя па бацьку, пасады
правяраючага, а таксама магчымыя заўвагі фіксуюцца ў адпаведных
рэквізітах уліковай карткі.
23. Рэквізіт «Дадатковыя звесткі» змяшчае дадатковыя звесткі
аб змяненнях, унесеных у назву і катэгорыю гісторыка-культурнай
каштоўнасці, аб пазбаўленні статуса гісторыка-культурнай
каштоўнасці, зацверджаных пастановай Савета Міністраў Рэспублікі
Беларусь, змяненнях і дапаўненнях фактычных звестак.
24. У наступных рэквізітах указваецца дата складання ўліковай
карткі і складальнік (назва юрыдычнай установы, пасада, прозвішча,
імя, імя па бацьку).
25. Пры запаўненні пашпарта ў рэквізітах «назва і адрас»
указваюцца назва і адрас гісторыка-культурнай каштоўнасці згодна з
Дзяржаўным спісам.
Ніжэй указваецца пасада кіраўніка і назва арганізацыі, якой
падрыхтаваны пашпарт, подпіс кіраўніка, прозвішча, імя, імя па
бацьку кіраўніка.
26. Рэквізіты «Назва», «Шыфр», «Катэгорыя» пашпарта змяшчаюць
адпаведныя звесткі згодна з Дзяржаўным спісам, дату і нумар
пастановы Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь аб наданні статуса
гісторыка-культурнай каштоўнасці.
27. У рэквізіце «Від» фіксуецца від гісторыка-культурнай
каштоўнасці:
матэрыяльная або нематэрыяльная;
рухомая або нерухомая гісторыка-культурная каштоўнасць
(дакументальны помнік, запаветныя мясціны, помнік археалогіі, помнік
архітэктуры, помнік гісторыі, помнік горадабудаўніцтва, помнік
мастацтва);
фіксаваная або ўвасобленая нематэрыяльная гісторыка-культурная
каштоўнасць.
28. Для запаўнення рэквізіту пашпарта «Тып» неабходна выбраць
адпаведнае:
у рэквізіце «А (матэрыяльная гісторыка-культурная
каштоўнасць)» адзначаецца рухомая або нерухомая гісторыка-культурная
каштоўнасць (дакументальны помнік, запаветныя мясціны, помнік
археалогіі, помнік архітэктуры, помнік гісторыі, помнік
горадабудаўніцтва, помнік мастацтва);
у рэквізіце «Б (нематэрыяльная гісторыка-культурная
каштоўнасць)» адзначаецца фіксаваная або ўвасобленая каштоўнасць
(звычаі, традыцыі, абрады, фальклор, мова, яе дыялекты, змест
геральдычных, тапанімічных аб’ектаў і твораў народнага мастацтва,
іншыя праяўленні творчасці чалавека).
29. Звесткі аб стылі гісторыка-культурнай каштоўнасці
змяшчаюцца ў рэквізіце «Стыль», які вызначаецца ўстойлівымі
кампазіцыйнымі, пластычнымі, каларыстычнымі, рытмічнымі і іншымі
мастацкімі адзнакамі і з’яўляецца характэрным для таго або іншага
часу.
30. У наступных рэквізітах пашпарта фіксуюцца:
«Месцазнаходжанне гісторыка-культурнай каштоўнасці» -
месцазнаходжанне гісторыка-культурнай каштоўнасці па сучасным
адміністрацыйна-тэрытарыяльным падзеле згодна з Дзяржаўным спісам з
указаннем вобласці, раёна, населенага пункта, плошчы, вуліцы,
завулка, нумара будынка.
Рэквізіт «раён» не запаўняецца ў сталіцы, абласных цэнтрах,
гарадах і пасёлках гарадскога тыпу абласнога падпарадкавання, якія
маюць гарвыканкамы.
Рэквізіты «плошча», «вуліца», «завулак» і «нумар будынка» не
запаўняюцца, калі гісторыка-культурная каштоўнасць знаходзіцца за
межамі населенага пункта. У гэтым выпадку ўносяцца спасылкі на
ўрочышча або прыродныя арыенціры, якія маюць доўгатэрміновы
характар. У выпадку, калі пры вывучэнні гісторыка-культурнай
каштоўнасці былі выкарыстаны прыборы спадарожнікавай навігацыі,
уносяцца звесткі аб каардынатах размяшчэння.
«Гістарычны адрас» - гістарычны адрас на момант узнікнення
гісторыка-культурнай каштоўнасці і наступныя змены адраса з
указаннем губерні, павета, населенага пункта, плошчы, вуліцы,
завулка і нумара будынка.
«Гісторыя фармавання гісторыка-культурнай каштоўнасці» -
гісторыя фармавання гісторыка-культурнай каштоўнасці з пазначэннем
абставін, якія папярэднічалі ўзнікненню (рашэнне аб пабудове, час
праектавання), час пачатку і заканчэння работ, відаў і абставін, пры
якіх адбывалася пабудова, і іншае.
31. Гістарычнае і сучаснае выкарыстанне гісторыка-культурнай
каштоўнасці фіксуецца ў рэквізіце «Выкарыстанне».
32. У наступных рэквізітах фіксуецца ўласнік (уладальнік)
каштоўнасці, лакалізацыя валодання (указваюцца межы ўласнасці або
валодання згодна з тэхнічным пашпартам, напрыклад: увесь будынак,
першы паверх, 70 квадратных метраў), форма ўласнасці, дата
наступлення, заканчэння правоў уласнасці, дата і нумар рэгістрацыі
ахоўнага абавязацельства.
33. Рэквізіт «Тэхнічная характарыстыка» змяшчае:
«Сучасны тэхнічны стан» - звесткі аб сучасным тэхнічным стане
(здавальняючы, нездавальняючы, аварыйны);
«Асноўныя будаўнічыя матэрыялы» - звесткі аб сучасных
будаўнічых матэрыялах.
Адпаведныя рэквізіты пашпарта змяшчаюць звесткі аб плошчы
забудовы ў квадратных метрах, будаўнічым аб’ёме ў кубічных метрах,
агульнай плошчы ў квадратных метрах, вышыні, даўжыні і шырыні
гісторыка-культурнай каштоўнасці ў метрах (звесткі запаўняюцца
згодна з тэхнічным пашпартам, а пры яго адсутнасці - згодна з
матэрыяламі архітэктурных або археалагічных абмераў).
34. Апісанне гісторыка-культурнай каштоўнасці змяшчае звесткі
аб архітэктурных і гістарычных асаблівасцях, планіроўцы, аздабленні
фасадаў, колькасці паверхаў, аконных і дзвярных праёмаў і іх форме,
відзе і матэрыяле, з якога ўсталяваны дах, наяўнасці іншых элементаў
(балконы, парталы і г.д.), а таксама іншай інфармацыі, якая датычыць
гісторыка-культурнай каштоўнасці.
35. У наступных рэквізітах пашпарта фіксуюцца шыфр, назва,
дата і катэгорыя элементаў, што маюць самастойны статус гісторыка-
культурнай каштоўнасці згодна з Дзяржаўным спісам.
36. Рэквізіт «Гістарычная даведка» змяшчае звесткі аб гісторыі
ўзнікнення, асноўных этапах фармавання і развіцця гісторыка-
культурнай каштоўнасці, падзеях і асобах, звязаных з помнікам,
гісторыю даследаванняў помніка.
37. У рэквізітах «Асноўная бібліяграфія», «Архіўныя крыніцы»
фіксуюцца асноўная бібліяграфія і архіўныя крыніцы.
38. У рэквізіце «Навуковы кіраўнік» адзначаецца навуковы
кіраўнік гісторыка-культурнай каштоўнасці з указаннем яго прозвішча,
імя, імя па бацьку, даты і нумара прызначэння, наяўнасць
пасведчання, арганізацыя, дзе ён працуе, а таксама адрас установы і
тэлефон.
39. Рэквізіты «Наяўнасць навукова-праектнай дакументацыі»,
«Назва і стадыя праектных работ», « Год распрацоўкі», «Нумар і дата
заключэння Міністэрства культуры» змяшчаюць звесткі аб наяўнасці
навукова-праектнай дакументацыі з указаннем праектнай арганізацыі,
назвы і стадыі праектных работ, года распрацоўкі, нумара і даты
заключэння Міністэрства культуры.
40. У рэквізіце «Праект зон аховы» (для нерухомай матэрыяльнай
гісторыка-культурнай каштоўнасці) указваецца праектная арганізацыя,
якая распрацавала праект зон аховы, назва праекта, год распрацоўкі,
дата і нумар пастановы Міністэрства культуры, якой зацверджаны
праект зон аховы. У выпадку, калі праект зон аховы не распрацаваны,
рэквізіт не запаўняецца.
41. У рэквізіце «Звесткі аб фіксацыі нематэрыяльнай гісторыка-
культурнай каштоўнасці» змяшчаюцца звесткі аб фіксацыі
нематэрыяльнай гісторыка-культурнай каштоўнасці графічнымі і
тэхнічнымі сродкамі, звесткі (нумар і дата пастановы Міністэрства
культуры) аб зацвярджэнні ў якасці эталона фіксаванай нематэрыяльнай
гісторыка-культурнай каштоўнасці ў парадку, устаноўленым
Міністэрствам культуры.
42. У наступных рэквізітах прадстаўляюцца ілюстрацыйныя
матэрыялы (схемы, фотаздымкі гісторыка-культурнай каштоўнасці, якія
выкананы ў час складання пашпарта, пасля капітальнага рамонту,
рэстаўрацыі і г.д., у час правядзення праверак тэхнічнага стану;
магчыма прадстаўленне гістарычных фотаздымкаў і малюнкаў).
43. У рэквізіце «Дадатковыя звесткі» змяшчаюцца звесткі аб
змяненнях і дапаўненнях фактычных звестак, унесеных у назву,
катэгорыю і г.д., аб пазбаўленні статуса гісторыка-культурнай
каштоўнасці, з датай і нумарам адпаведнай пастановы Савета Міністраў
Рэспублікі Беларусь.
44. У наступных рэквізітах указваецца дата складання пашпарта,
фіксуецца назва юрыдычнай установы, пасада, прозвішча, імя, імя па
бацьку асобы, якая запоўніла пашпарт.
45. У выпадку, калі звесткі па пунктах 20, 21, 22, 23, 38, 39,
40, 41, 42, 43 дадзенай Інструкцыі адсутнічаюць, рэквізіты не
запаўняюцца да моманту атрымання звестак.
Дадатак 2
да пастановы
Міністэрства культуры
Рэспублікі Беларусь
29.08.2007 № 37
Узор
МІНІСТЭРСТВА КУЛЬТУРЫ РЭСПУБЛІКІ БЕЛАРУСЬ
ПАШПАРТ
гісторыка-культурнай каштоўнасці
Будынак Вялікага акадэмічнага тэатра оперы і балета Рэспублікі
Беларусь,
г. Мінск, пл. Парыжскай Камуны, 1
____________________________________________________________________
(назва і адрас)
Дырэктар РУП _________ Сіняўскі Уладзімір Пятровіч
«Праектрэстаўрацыя» (подпіс) (прозвішча, імя, імя
(пасада кіраўніка і назва па бацьку)
арганізацыі, якой
падрыхтаваны пашпарт)
------------------------------------------T----------------------------
¦1. Назва (згодна з Дзяржаўным спiсам¦2. Шыфр (згодна з Дзяржаўным¦
¦гiсторыка-культурных каштоўнасцей Рэс-¦спiсам гiсторыка-культурных¦
¦публiкi Беларусь)¦каштоўнасцей Рэспублiкi Бе-¦
¦Будынак Вялiкага акадэмiчнага тэатра опе-¦ларусь) ¦
¦ры i балета ¦711Г000210 ¦
¦Рэспублiкi Беларусь¦ ¦
¦_________________________________________¦ ¦
¦3. Катэгорыя (0/1/2/3/без катэгорыi;¦ ¦
¦А/Б): "1" ¦ ¦
¦________________________________________ ¦ ¦
¦пастанова Савета Мiнiстраў Рэспублiкi Бе-¦ ¦
¦ларусь ад 14 мая 2007 г. № 578 ¦ ¦
L-----------------------------------------+-----------------------------
------------T---------------------------------------------------------
¦4. Вiд ¦Матэрыяльная ¦
L-----------+----------------------------------------------------------
(матэрыяльная або нематэрыяльная гiсторыка-культурная каштоўнасць)
-----------------------------------------------------------------------
5. Тып:
----------------------------------T------------------------------------
¦А. (матэрыяльная гiсторыка-куль-¦Нерухомая гiсторыка-культурная каш-¦
¦турная каштоўнасць) ¦тоўнасць: помнiк архiтэктуры ¦
L---------------------------------+-------------------------------------
(рухомая або нерухомая: дакументальны помнік, запаветныя мясціны,
помнік археалогіі, помнік архітэктуры, помнік гісторыі, помнік
горадабудаўніцтва, помнік мастацтва)
----------------------------------T-----------------------------------
¦Б. (нематэрыяльная гiсторыка-ку-¦ - ¦
¦льтурная каштоўнасць) ¦ ¦
L---------------------------------+------------------------------------
(фіксаваная або ўвасобленая: звычаі, традыцыі, абрады, фальклор,
мова, яе дыялекты, змест геральдычных, тапанімічных аб’ектаў і
твораў народнага мастацтва, іншыя праяўленні творчасці чалавека)
----------------------------------T-----------------------------------
¦6. Стыль (матэрыяльная гiсторыка-¦Канструктывiзм ¦
¦культурная каштоўнасць) ¦ ¦
L---------------------------------+------------------------------------
------------------------T------------T------------T--------------------
¦7. Месцазнаходжанне¦ ¦ ¦г. Мiнск ¦
¦гiсторыка-культурнай ¦ ¦ ¦ ¦
¦каштоўнасцi (па сучас-¦ ¦ ¦ ¦
¦наму адмiнiстрацыйна-¦ ¦ ¦ ¦
¦тэрытарыяльнаму падзе-¦ ¦ ¦ ¦
¦лу) ¦ ¦ ¦ ¦
L-----------------------+------------+------------+---------------------
(вобласць) (раён) (населены пункт)
-----------------------------------------------
¦пл. Парыжскай Камуны, 1 ¦
L-----------------------------------------------
(плошча/вулiца/завулак i нумар будынка)
------------------------T-----------T-------------T---------------------
¦8. Гiстарычны адрас (на¦ ¦ ¦г. Мiнск ¦
¦момант узнiкнення¦ ¦ ¦ ¦
¦гiсторыка-культурнай ¦ ¦ ¦ ¦
¦каштоўнасцi i наступныя¦ ¦ ¦ ¦
¦змены адрасу) ¦ ¦ ¦ ¦
L-----------------------+-----------+-------------+----------------------
(губерня) (павет) (населены пункт)
------------------------------------------------
¦пл. Парыжскай Камуны, д. 1 ¦
L------------------------------------------------
(плошча/вулiца/завулак i нумар будынка)
9. Гісторыя фармавання гісторыка-культурнай каштоўнасці:
----------------------T------------------T-----------------------------
¦Узнiкненне; вiды ра- ¦ Дата ¦ Стваральнiк або аўтар ¦
¦ бот ¦ ¦ ¦
+---------------------+------------------+-----------------------------+
¦Пабудова ¦1935-1937 гг. ¦I.Лангбард ¦
+---------------------+------------------+-----------------------------+
¦Рамонт ¦1944-1948 гг. ¦Няма звестак ¦
+---------------------+------------------+-----------------------------+
¦10. Выкарыстанне ¦Тэатр ¦Тэатр ¦
L---------------------+------------------+------------------------------
(гiстарычнае) (сучаснае)
------------------T--------T-----------T----------T--------------------
¦11. Уласнiк (ула-¦Ла- ¦Форма ўлас-¦Дата на-¦Ахоўнае абавязаце-¦
¦дальнiк) ¦калiза- ¦насцi ¦ступлення/¦льства (дата i нумар¦
¦ ¦цыя ва-¦ ¦заканчэння¦рэгiстрацыi) ¦
¦ ¦лодання ¦ ¦правоў ¦ ¦
¦ ¦ ¦ ¦уласнасцi ¦ ¦
+-----------------+--------+-----------+----------+--------------------+
¦Творчае аб'яднан-¦Увесь ¦Дзяржаўная:¦Наступлен-¦12.05.2000 г. № 5065¦
¦не "Нацыянальны¦будынак ¦рэс- ¦не правоў¦ ¦
¦акадэмiчны Вялiкi¦ ¦публiканс- ¦уласнасцi ¦ ¦
¦тэатр оперы i ба-¦ ¦кая ¦01.01.1996¦ ¦
¦лета Рэспублiкi¦ ¦ ¦ г. ¦ ¦
¦Беларусь" ¦ ¦ ¦ ¦ ¦
L-----------------+--------+-----------+----------+---------------------
12. Тэхнічная характарыстыка (для матэрыяльнай гісторыка-культурнай
каштоўнасці):
------------------------------T----------------------------------------
¦1. Сучасны тэхнiчны стан ¦ Здавальняючы ¦
L-----------------------------+-----------------------------------------
(здавальняючы/нездавальняючы/аварыйны)
------------------T---------------T-------------T----------------------
¦2. Асноўныя буда-¦3. Плошча забу-¦4. Будаўнiчы¦5. Агульная плошча, м2¦
¦ўнiчыя матэрыялы ¦довы, м2 ¦аб'ём, м3 ¦ ¦
+-----------------+---------------+-------------+----------------------+
¦Цэгла ¦9688 ¦17272 ¦25559 ¦
+-----------------+---------------+-------------+----------------------+
¦ ¦6. Вышыня, м ¦7. Даўжыня, м¦8. Шырыня, м ¦
+-----------------+---------------+-------------+----------------------+
¦ ¦40 ¦121 ¦85 ¦
L-----------------+---------------+-------------+-----------------------
13. Апісанне гісторыка-культурнай каштоўнасці:
Аб’ёмна-прасторавая кампазiцыя будынка створана па прынцыпе ярусаў.
Сцены рытмiчна члянёны высокiмi прамавугольнымi аконнымi праёмамi i
лапаткамi. Глядзельная частка ўяўляе сабой пастаўленыя адзін над
адным 3 цыліндрычныя аб’ёмы рознага дыяметра і вышыні, накрыта
шатровым дахам, вылучана 7 уваходнымі квадратнымі ў плане порцікамі.
Сцены ніжняга аб’ёму і калоны порцікаў апрацаваны рустам. Развітая
сцэнічная каробка і дапаможныя памяшканні прыбудаваны ў выглядзе
высокага прамавугольнага ў плане і выступаючых па баках больш нізкіх
кубічных аб’ёмаў, накрыты вальмавым дахам.
14. Элементы, што маюць самастойны статус гісторыка-культурнай
каштоўнасці: адсутнічаюць.
---------------T-------------T----------T------------------------------
¦ Шыфр ¦ Назва ¦ Дата ¦ Катэгорыя ¦
+--------------+-------------+----------+------------------------------+
¦ ¦ ¦ ¦ ¦
L--------------+-------------+----------+-------------------------------
15. Гістарычная даведка (гісторыя ўзнікнення, асноўныя этапы
фармавання і развіцця, падзеі і асобы, звязаныя з помнікам, гісторыя
даследаванняў помніка):
Будынак тэатра праектаваўся архітэктарам І.Лангбардам у 1934 г.
У пэўнай ступені праект меў эксперыментальны характар. І.Лангбард
шукаў новае рашэнне будынка, улічваючы агульную ў той час у СССР
тэндэнцыю адмаўлення ад акадэмічнага тыпу будынкаў з яруснай
пабудовай залы і сцэнай, рэзка аддзеленай парталам і занавесам.
Цэнтральным ядром кампазіцыі будынка тэатра была авальная зала
на 3000 месцаў у выглядзе крутога амфітэатра з вялікім навісаючым
балконам. Залу паўкальцом ахоплівалі светлыя фае першага і другога
паверхаў. Гардэробы размяшчаліся шырокім фронтам уздоўж знешняга
контуру будынка ў вестыбюлі першага паверха. У вялікай па аб’ёме і
развітай у плане сцэнічнай частцы прадугледжваліся прыстасаванні для
хуткай змены дэкарыцый. Па ўсёй акружнасці залы, пад столлю, была
прыстасавана асвятляльная галерэя.
Па гэтым праекце і пачалося будаўніцтва тэатра ў 1935 г. Аднак
задуманы праект цалкам не быў выкананы. Пачатак будаўніцтва супаў з
перыядам зменаў у літаратуры, мастацтве і архітэктуры. Падвяргаюцца
крытыцы ідэі ўніверсальнага і актыўна механізаванага тэатральнага
дзеяння. Прызнаюцца немэтазгоднымі тэатральныя комплексы гіганцкіх
памераў.
Гэтыя змены і новая жорсткая рэгламентацыя ў тэатральным
мастацтве прывялі да таго, што Лангбарду, не спыняючы будаўніцтва,
неабходна было перапрацаваць праект. Пры завяршэнні будаўніцтва ў
сувязі са скарачэннем фінансавання не былі зроблены скульптуры ў
нішах, партал цэнтральнага ўвахода, акустычнае абсталяванне ў зале.
У гады Вялікай Айчынай вайны будынак тэатра атрымаў пашкоджанні.
У 1944-48 гг. ён аднаўляецца пад кіраўніцтвам аўтара. Пры гэтым
рэканструіруецца зала для гледачоў. Яна набыла класічную пабудову:
партэр і ярусы ложаў, партал сцэны.
У 1964-67 гг. для ліквідацыі зацёкаў замест плоскага даху быў
зроблены схільны. У 1977-81 гг. была праведзена рэканструкцыя
інтэр’ераў залы. У 1981 г. праводзіліся пазалотныя работы. У 2005 г.
распачаўся чарговы этап рэстаўрацыі будынка тэатра оперы і балета.
Плануецца рэстаўраваць тэатр як аўтарскі твор архітэктара
І.Лангбарда.
16. Асноўная бібліяграфія.
Архітэктура Беларусi: Энцыклапедычны даведнiк. Мн. 1993
17. Архіўныя крыніцы.
Праект тэатра оперы і балета. Агульны выгляд. Конкурсны праект. Фонд
№ 25, справа № 91. Беларускi дзяржаўны архiў навукова-тэхнiчнай
дакументацыi.
18. Навуковы кіраўнік:
---------------------T------------T-------T----------------------------
¦Прозвiшча, iмя, iмя ¦Дата i нумар¦ Нумар ¦Установа, дзе працуе, яе ад-¦
¦ па бацьку ¦прызначэння ¦пасвед-¦ рас i тэлефон ¦
¦ ¦ ¦ чання ¦ ¦
+--------------------+------------+-------+----------------------------+
¦Iванова Людмiла¦25.02.2005 г¦01-0014¦РУП "Праектрэстаўрацыя",¦
¦Уладзiмiраўна ¦ № 0014 ¦ ¦вул. Багдановiча, 143,¦
¦ ¦ ¦ ¦г. Мiнск, ¦
¦ ¦ ¦ ¦тэл.234 22 27 ¦
L--------------------+------------+-------+-----------------------------
19. Наяўнасць навукова-праектнай дакументацыі (для матэрыяльных
гісторыка-культурных каштоўнасцей):
------------------T---------------------T--------T---------------------
¦ Праектная ар- ¦ Назва i стадыя пра- ¦Год рас-¦ Нумар i дата заклю- ¦
¦ ганiзацыя ¦ ектных работ ¦працоўкi¦ чэння Мiнiстэрства ¦
¦ ¦ ¦ ¦ культуры ¦
+-----------------+---------------------+--------+---------------------+
¦РУП "Праектрэста-¦Комплексныя навуковыя¦1989 г. ¦01.02.1989 г. ¦
¦ўрацыя" ¦даследаваннi ¦ ¦№ 11-01-05/7 ¦
+-----------------+---------------------+--------+---------------------+
¦Iнстытут "Белд-¦Архiтэктурны праект ¦2001 г. ¦02.03.2001 г. ¦
¦зяржпраект" ¦ ¦ ¦№ 11-01-05/10 ¦
+-----------------+---------------------+--------+---------------------+
¦РУП "Праектрэста-¦Будаўнiчы праект¦2005 г. ¦03.04.2005 г. ¦
¦ўрацыя" iнстытут¦1-ы i 2-гi пускавы¦ ¦№ 11-01-05/395 ¦
¦"Белдзяржпраект" ¦комлекс ¦ ¦ ¦
¦ ¦3-цi пускавы комлекс¦ ¦ ¦
¦ ¦распрацоўваецца ¦ ¦ ¦
L-----------------+---------------------+--------+----------------------
20. Праект зон аховы (для нерухомай матэрыяльнай гісторыка-
культурнай каштоўнасці):
------------------T-------T-----------------T--------------------------
¦ Праектная ар- ¦ Назва ¦ Год распрацоўкi ¦Зацверджаны (дата i нумар ¦
¦ ганiзацыя ¦ ¦ ¦пастановы Мiнiстэрства ку-¦
¦ ¦ ¦ ¦ льтуры Рэспублiкi Бела- ¦
¦ ¦ ¦ ¦ русь) ¦
+-----------------+-------+-----------------+--------------------------+
¦ ¦ ¦ ¦ ¦
L-----------------+-------+-----------------+---------------------------
21. Звесткі аб фіксацыі нематэрыяльнай гісторыка-культурнай
каштоўнасці (графiчнымi i тэхнiчнымi сродкамi, звесткі (нумар і дата
пастановы Міністэрства культуры) аб зацвярджэнні ў якасцi эталона
фiксаванай нематэрыяльнай гiсторыка-культурнай каштоўнасцi ў
парадку, устаноўленым Мiнiстэрствам культуры Рэспублiкi Беларусь)
22. Ілюстрацыйныя матэрыялы, фотаздымкі:
***На папяровым носьбіце
23. Дадатковыя звесткі*.
14.06.2007 г. Складальнік: РУП «Праектрэстаўрацыя»
(дата складання пашпарта) (назва юрыдычнай установы)
вядучы спецыяліст Пятроў Пётр Пятровіч
(пасада, прозвішча, імя, імя па бацьку)
______________________________
*Пункт змяшчае звесткі аб змяненнях, унесенных у назву,
катэгорыю, аб пазбаўлені статуса гiсторыка-культурнай каштоўнасцi,
зацверджаных пастановай Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь,
змяненнях і дапаўненнях фактычных звестак.
\
ЗАЦВЕРДЖАНА
Пастановай Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь
02.05.2013 № 27
ІНСТРУКЦЫЯ
аб парадку запаўнення пашпарта
гісторыка-культурнай каштоўнасці
1. Дадзеная Інструкцыя вызначае парадак запаўнення пашпарта
гісторыка-культурнай каштоўнасці (далей – пашпарт).
2. На гiсторыка-культурную каштоўнасць запаўняецца пашпарт па
форме, устаноўленай згодна з дадаткам 2 да пастановы Міністэрства
культуры Рэспублікі Беларусь ад 8 снежня 2006 г. № 40
«Аб зацвярджэнні некаторых форм» (Национальный реестр правовых
актов Республики Беларусь, 2007 г., № 14, 8/15544).
Пашпарт запаўняецца як на комплексную гiсторыка-культурную
каштоўнасць, так i на кожную гiсторыка-культурную каштоўнасць у яе
складзе. Национальный правовой Интернет-портал Республики Беларусь, 13.06.2013, 8/27599
3. Пашпарт запаўняецца арганiзацыямi, якiя ажыццяўляюць
Беларусь.
4. Пашпарт запаўняецца з дапамогай тэхнiчных сродкаў або
рукапiсным спосабам у трох экзэмплярах, адзін з якіх захоўваецца ва
ўласнiка (уладальнiка) гісторыка-культурнай каштоўнасці або
ўладальнiка зямельнага ўчастка, на якiм размешчаны помнiк археалогii,
а два другія перадаюцца ў Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь і
мясцовы выканаўчы i распарадчы орган, на тэрыторыі якога размешчана
гісторыка-культурная каштоўнасць.
5. Пры запаўненнi пашпарта ў рэквiзiтах «назва i адрас» указваюцца
назва i адрас гiсторыка-культурнай каштоўнасцi згодна з Дзяржаўным
спiсам гісторыка-культурных каштоўнасцей Рэспублікі Беларусь
(далей – Дзяржаўны спіс).
Нiжэй указваецца пасада кiраўнiка i назва арганiзацыi, якая
запоўніла пашпарт, подпiс кiраўнiка, уласнае iмя, iмя па бацьку (калі
такое маецца), прозвiшча кiраўнiка.
6. Рэквiзiты «Назва», «Шыфр», «Катэгорыя» пашпарта змяшчаюць
адпаведныя звесткi згодна з Дзяржаўным спiсам, дату i нумар
пастановы Савета Мiнiстраў Рэспублiкi Беларусь аб наданнi статусу
гiсторыка-культурнай каштоўнасцi.
7. У рэквiзiце «Вiд» фiксуецца вiд гiсторыка-культурнай
каштоўнасцi: матэрыяльная або нематэрыяльная гісторыка-культурная
каштоўнасць.
8. Для запаўнення рэквiзiту пашпарта «Тып» неабходна выбраць
адпаведнае:
у рэквiзiце «А (матэрыяльная гiсторыка-культурная каштоўнасць)»
адзначаецца рухомая або нерухомая гiсторыка-культурная каштоўнасць
(дакументальны помнiк, запаведныя мясцiны, помнiк археалогii, помнiк
архiтэктуры, помнiк гiсторыi, помнiк горадабудаўнiцтва, помнiк
мастацтва);
у рэквiзiце «Б (нематэрыяльная гiсторыка-культурная
каштоўнасць)» адзначаюцца звычаi, традыцыi, абрады, фальклор, мова,
яе дыялекты, змест геральдычных, тапанiмiчных аб’ектаў i твораў
народнага мастацтва, iншыя праяўленнi творчасцi чалавека.
9. Звесткi аб стылi гiсторыка-культурнай каштоўнасцi змяшчаюцца
ў рэквiзiце «Стыль», якi вызначаецца ўстойлiвымi кампазiцыйнымi,
пластычнымi, каларыстычнымi, рытмiчнымi i iншымi мастацкiмi
адзнакамi i з’яўляецца характэрным для таго або iншага часу.
10. У рэквiзiтах «Месцазнаходжанне гiсторыка-культурнай
каштоўнасцi», «Гiстарычны адрас», «Гiсторыя фармавання гiсторыка-
культурнай каштоўнасцi» фiксуюцца: Национальный правовой Интернет-портал Республики Беларусь, 13.06.2013, 8/27599
10.1. месцазнаходжанне гiсторыка-культурнай каштоўнасцi па
сучасным адмiнiстрацыйна-тэрытарыяльным падзеле згодна з
Дзяржаўным спiсам з указаннем вобласцi, раёна, населенага пункта,
плошчы, вулiцы, завулка і нумара будынка.
Пры гэтым рэквiзiт «раён» не запаўняецца, калі гісторыка-
культурная каштоўнасць знаходзіцца ў сталiцы Рэспублікі Беларусь,
абласных цэнтрах, гарадах абласнога падпарадкавання.
Рэквiзiты «плошча», «вулiца», «завулак» i «нумар будынка» не
запаўняюцца, калi гiсторыка-культурная каштоўнасць знаходзiцца за
межамi населенага пункта. У гэтым выпадку ўносяцца спасылкi на
ўрочышча або прыродныя арыенцiры, якiя маюць доўгатэрмiновы
характар;
10.2. гiстарычны адрас на момант узнiкнення гiсторыка-культурнай
каштоўнасцi i наступныя змены адраса гісторыка-культурнай
каштоўнасці з указаннем губернi, павета, населенага пункта, плошчы,
вулiцы, завулка i нумара будынка;
10.3. гiсторыя фармавання гiсторыка-культурнай каштоўнасцi з
пазначэннем абставін, якія папярэднічалі яе ўзнікненню. Таксама
пазначаюцца віды работ, якія былі выкананы на гісторыка-культурнай
каштоўнасці, дата іх выканання, прозвішча і ініцыялы стваральніка або
аўтара.
11. Гiстарычнае i сучаснае выкарыстанне гiсторыка-культурнай
каштоўнасцi фiксуецца ў рэквiзiце «Выкарыстанне».
12. У рэквiзiце «Уласнік (уладальнік) або носьбіт» фiксуецца
ўласнiк (уладальнiк) або носьбіт гісторыка-культурнай каштоўнасцi,
лакалiзацыя валодання (указваюцца межы ўласнасцi або валодання
згодна з тэхнiчным пашпартам), форма ўласнасці, дата наступлення і
заканчэння правоў уласнасці, дата і нумар рэгістрацыі ахоўнага
абавязацельства.
13. Рэквiзiт «Тэхнiчная характарыстыка» змяшчае звесткi:
аб сучасным тэхнiчным стане (здавальняючы, нездавальняючы,
аварыйны) – у рэквізіце «Сучасны тэхнічны стан»;
аб сучасных будаўнiчых матэрыялах – у рэквізіце «Асноўныя
будаўнiчыя матэрыялы».
Адпаведныя рэквiзiты пашпарта змяшчаюць звесткi аб плошчы
забудовы ў квадратных метрах, будаўнiчым аб’ёме ў кубiчных метрах,
агульнай плошчы ў квадратных метрах, вышынi, даўжынi i шырынi
гiсторыка-культурнай каштоўнасцi ў метрах згодна з тэхнiчным
пашпартам.
14. Апiсанне гiсторыка-культурнай каштоўнасцi змяшчае звесткi аб
архiтэктурных i гiстарычных асаблiвасцях, планiроўцы, аздабленнi
фасадаў, колькасцi паверхаў, аконных i дзвярных праёмах i iх форме, (Национальный правовой Интернет-портал Республики Беларусь, 13.06.2013, 8/27599) вiдзе i матэрыяле, з якога ўсталяваны дах, наяўнасцi iншых элементаў
(балконы, парталы i г.д.), а таксама iншую iнфармацыю, якая датычыць
гiсторыка-культурнай каштоўнасцi. Гэтыя звесткі фіксуюцца ў рэквізіце
«Апісанне гісторыка-культурнай каштоўнасці».
15. У рэквiзiце «Элементы, якiя маюць свае адметныя духоўныя,
мастацкiя i (або) дакументальныя вартасцi» фiксуюцца элементы, якія
маюць адметныя духоўныя, мастацкiя i (або) дакументальныя вартасцi,
іх шыфр, назва, дата і катэгорыя.
16. Рэквiзiт «Гiстарычная даведка» змяшчае звесткi аб гiсторыi
ўзнiкнення, асноўных этапах фармавання i развiцця гiсторыка-
культурнай каштоўнасцi, падзеях i асобах, звязаных з помнiкам,
гiсторыю даследаванняў помнiка.
17. У рэквiзiтах «Асноўная бiблiяграфiя», «Архiўныя крынiцы»
фiксуюцца асноўная бiблiяграфiя i архiўныя крынiцы.
18. У рэквiзiце «Навуковы кiраўнiк» адзначаецца прозвiшча,
уласнае iмя, iмя па бацьку (калі такое маецца) навуковага кiраўнiка з
указаннем арганiзацыі, дзе ён працуе, а таксама адрас арганізацыі i
тэлефон, дата і нумар прызначэння і нумар пасведчання на кiраўнiцтва
распрацоўкай навукова-праектнай дакументацыi на выкананне
рэстаўрацыйна-аднаўленчых работ на матэрыяльных гiсторыка-
культурных каштоўнасцях i (або) у зонах аховы нерухомых
матэрыяльных гiсторыка-культурных каштоўнасцей.
19. Рэквiзiты «Наяўнасць навукова-праектнай дакументацыi»,
«Праектная арганізацыя», «Назва i стадыя праектных работ», «Год
распрацоўкi», «Нумар i дата заключэння Мiнiстэрства культуры
Рэспублікі Беларусь» змяшчаюць звесткi аб наяўнасцi навукова-
праектнай дакументацыi з указаннем праектнай арганiзацыi, назвы i
стадыi праектных работ, года распрацоўкi, нумара i даты заключэння
Мiнiстэрства культуры Рэспублікі Беларусь.
20. У рэквiзiце «Праект зон аховы» ўказваецца праектная
арганiзацыя, якая распрацавала праект зон аховы нерухомай
матэрыяльнай гiсторыка-культурнай каштоўнасцi, назва праекта зон
аховы нерухомай матэрыяльнай гiсторыка-культурнай каштоўнасцi, год
распрацоўкi, дата i нумар пастановы Мiнiстэрства культуры Рэспублікі
Беларусь, якой ён зацверджаны.
21. У рэквiзiце «Звесткi аб фiксацыi нематэрыяльнай гiсторыка-
культурнай каштоўнасцi» змяшчаюцца звесткi аб фiксацыi
нематэрыяльнай гiсторыка-культурнай каштоўнасцi графiчнымi i
тэхнiчнымi сродкамi.
22. У выпадку прадстаўлення ілюстрацыйнага матэрыялу ў
рэквiзiце «Ілюстрацыйныя матэрыялы» робіцца адпаведны запіс з
указаннем назвы такога матэрыялу і колькасці яго старонак. Национальный правовой Интернет-портал Республики Беларусь, 13.06.2013, 8/27599
23. У рэквiзiце «Дадатковыя звесткі аб падзеях і асобах, звязаных з
гісторыка-культурнай каштоўнасцю» змяшчаюцца дадатковыя звесткі
аб падзеях і асобах, звязаных з гісторыка-культурнай каштоўнасцю.
24. У рэквiзiтах «дата складання пашпарта» і «Складальнік»
указваецца дата складання пашпарта, фiксуецца назва юрыдычнай
асобы, пасада, прозвiшча, уласнае iмя, iмя па бацьку (калі такое маецца)
асобы, якая запоўнiла пашпарт.
Дадатак 2
да пастановы
Міністэрства культуры
Рэспублікі Беларусь
08.12.2006 № 40
Узор
Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь
ПАШПАРТ
гісторыка-культурнай каштоўнасці
____________________________________________________________________
(назва і адрас)
______________________ ____________________________________________
(пасада кіраўніка і (подпіс) (імя, імя па бацьку,
назва арганізацыі, прозвішча)
якой падрыхтаваны
пашпарт)
--------------------------------------------T------------------------
¦1. Назва (згодна з ДзяржаЎным спiсам гiсто-¦2. Шыфр (згодна з Дзяр-¦
¦рыка-культурных каштоЎнасцей Рэспублiкi Бе-¦жаЎным спiсам гiсторыка-¦
¦ларусь) ¦культурных каштоЎнасцей¦
¦ ¦Рэспублiкi Беларусь) ¦
+-------------------------------------------+------------------------+
¦3. Катэгорыя (0/1/2/3/без катэгорыi; А/Б):¦ ¦
¦"____" ¦ ¦
¦________________________________________ ¦ ¦
¦пастанова Савета МiнiстраЎ Рэспублiкi Бела-¦ ¦
¦русь ад "__" __________ ____ г. № ______ ¦ ¦
L-------------------------------------------+-------------------------
-------T-------------------------------------------------------------
¦4. Вiд¦ ¦
L------+--------------------------------------------------------------
(матэрыяльная або нематэрыяльная гiсторыка-культурная каштоЎнасць)
----------------------------------------------------------------------
5. Тып:
---------------------------------T-----------------------------------
¦А. (матэрыяльная гiсторыка-куль-¦ ¦
¦турная каштоЎнасць) ¦ ¦
L--------------------------------+------------------------------------
(рухомая або нерухомая: дакументальны помнiк, запаветныя мясцiны,
помнiк археалогii, помнiк архiтэктуры, помнiк гiсторыi, помнiк гора-
дабудаЎнiцтва, помнiк мастацтва)
---------------------------------T-----------------------------------
¦Б. (нематэрыяльная гiсторыка-ку-¦ ¦
¦льтурная каштоЎнасць) ¦ ¦
L--------------------------------+------------------------------------
(фiксаваная або Ўвасобленая: звычаi, традыцыi, абрады, фальклор, мо-
ва, яе дыялекты, змест геральдычных, тапанiмiчных аб'ектаЎ i твораЎ
народнага мастацтва, iншыя праяЎленнi творчасцi чалавека)
---------------------------------T-----------------------------------
¦6. Стыль (матэрыяльная гiсторы-¦ ¦
¦ка-культурная каштоЎнасць) ¦ ¦
+---------------------------T----+-------T--------------T------------+
¦7. Месцазнаходжанне гiсто-¦ ¦ ¦ ¦
¦рыка-культурнай каштоЎнасцi¦ ¦ ¦ ¦
¦(па сучаснаму адмiнiстра-¦ ¦ ¦ ¦
¦цыйна-тэрытарыяльнаму пад-¦ ¦ ¦ ¦
¦зелу) ¦ ¦ ¦ ¦
L---------------------------+------------+--------------+-------------
(вобласць) (раён) (населены
пункт)
-----------------------------------------
¦ ¦
L-----------------------------------------
(плошча / вулiца / завулак i нумар бу-
дынка)
----------------------------T------------T--------------T------------
¦8. Гiстарычны адрас (на мо-¦ ¦ ¦ ¦
¦мант узнiкнення гiсторыка-¦ ¦ ¦ ¦
¦культурнай каштоЎнасцi i¦ ¦ ¦ ¦
¦наступныя змены адрасу) ¦ ¦ ¦ ¦
L---------------------------+------------+--------------+-------------
(губерня) (павет) (населены
пункт)
-----------------------------------------
¦ ¦
L-----------------------------------------
(плошча / вулiца / завулак i нумар бу-
дынка)
------------------------------------------
9. Гiсторыя фармавання гiсторыка-культурнай каштоЎнасцi:
----------------------T-----------------------T----------------------
¦Узнiкненне; вiды ра- ¦ Дата ¦Стваральнiк або аЎтар ¦
¦ бот ¦ ¦ ¦
+---------------------+-----------------------+----------------------+
¦ ¦ ¦ ¦
+---------------------+-----------------------+----------------------+
¦10. Выкарыстанне ¦ ¦ ¦
L---------------------+-----------------------+-----------------------
(гiстарычнае) (сучаснае)
--------------T------------T------------T--------------T-------------
¦11. Уласнiк¦Лакалiзацыя ¦Форма Ўлас-¦Дата наступ-¦АхоЎнае аба-¦
¦(уладальнiк) ¦валодання ¦насцi ¦лення/закан- ¦вязацельства ¦
¦ ¦ ¦ ¦чэння правоЎ¦(дата i нумар¦
¦ ¦ ¦ ¦уласнасцi ¦рэгiстрацыi) ¦
+-------------+------------+------------+--------------+-------------+
¦ ¦ ¦ ¦ ¦ ¦
L-------------+------------+------------+--------------+--------------
12. Тэхнiчная характарыстыка (для матэрыяльнай гiсторыка-культурнай
каштоЎнасцi):
-------------------------T-------------------------------------------
¦1. Сучасны тэхнiчны стан¦ ¦
L------------------------+--------------------------------------------
(здавальняючы / нездавальняючы / аварыйны)
----------------T-----------------T----------------T-----------------
¦2. АсноЎныя бу-¦3. Плошча забудо-¦ 4. БудаЎнiчы ¦5. Агульная плош-¦
¦даiнiчыя матэ- ¦ вы, м2 ¦ аб'ём, м3 ¦ ча, м2 ¦
¦ рыялы ¦ ¦ ¦ ¦
+---------------+-----------------+----------------+-----------------+
¦ ¦ ¦ ¦ ¦
+---------------+-----------------+----------------+-----------------+
¦ ¦ 6. Вышыня, м ¦ 7. ДаЎжыня, м ¦ 8. Шырыня, м ¦
+---------------+-----------------+----------------+-----------------+
¦ ¦ ¦ ¦ ¦
L---------------+-----------------+----------------+------------------
13. Апiсанне гiсторыка-культурнай каштоЎнасцi.
14. Элементы, што маюць самастойны статус гiсторыка-культурнай каш-
тоЎнасцi:
-----------------T----------------T----------------T-----------------
¦ Шыфр ¦ Назва ¦ Дата ¦ Катэгорыя ¦
+----------------+----------------+----------------+-----------------+
¦ ¦ ¦ ¦ ¦
+----------------+----------------+----------------+-----------------+
¦ ¦ ¦ ¦ ¦
L----------------+----------------+----------------+------------------
15. Гiстарычная даведка (гiсторыя Ўзнiкнення, асноЎныя этапы фарма-
вання i развiцця, падзеi i асобы, звязаныя з помнiкам, гiсторыя дас-
ледванняЎ помнiка).
16. АсноЎная бiблiяграфiя.
17. АрхiЎныя крынiцы.
18. Навуковы кiраЎнiк:
----------------------T-----------T------------T---------------------
¦ Прозвiшча, iмя, iмя ¦Дата i ну- ¦ Нумар пас- ¦Арганiзацыя, дзе пра-¦
¦ па бацьку ¦мар прызна-¦ ведчання ¦цуе, яе адрас i тэле-¦
¦ ¦ чэння ¦ ¦ фон ¦
+---------------------+-----------+------------+---------------------+
¦ ¦ ¦ ¦ ¦
L---------------------+-----------+------------+----------------------
19. НаяЎнасць навукова-праектнай дакументацыi (для матэрыяльных
гiсторыка-культурных каштоЎнасцей):
-----------------T--------------------T-------------T----------------
¦Праектная арган-¦Назва i стадыя пра-¦Год распрацо-¦Нумар i дата¦
¦iзацыя ¦ектных работ ¦Ўкi ¦заключэння ¦
¦ ¦ ¦ ¦Мiнiстэрствам ¦
¦ ¦ ¦ ¦культуры ¦
+----------------+--------------------+-------------+----------------+
¦ ¦ ¦ ¦ ¦
L----------------+--------------------+-------------+-----------------
20. Праект зон аховы (для нерухомай матэрыяльнай гiсторыка-культур-
най каштоЎнасцi):
-----------------T----------------------T------------T---------------
¦ Праектная ар- ¦ Назва ¦Год распра- ¦ Зацверджаны ¦
¦ ганiзацыя ¦ ¦ цоЎкi ¦ (дата i нумар ¦
¦ ¦ ¦ ¦пастановы Мiнi-¦
¦ ¦ ¦ ¦стэрства куль- ¦
¦ ¦ ¦ ¦туры Рэспублiкi¦
¦ ¦ ¦ ¦ Беларусь) ¦
+----------------+----------------------+------------+---------------+
¦ ¦ ¦ ¦ ¦
21. Звесткі аб фіксацыі нематэрыяльнай гісторыка-культурнай
каштоўнасці (графiчнымi i тэхнiчнымi сродкамi, звесткі (нумар і дата
пастановы Міністэрства культуры) аб зацвярджэнні ў якасцi эталона
фiксаванай нематэрыяльнай гiсторыка-культурнай каштоўнасцi ў парадку,
устаноўленым Мiнiстэрствам культуры Рэспублiкi Беларусь).
22. Ілюстрацыйныя матэрыялы.
23. Дадатковыя звесткі*.
______________________ Складальнік:
__________________________________
(дата складання пашпарта) (назва юрыдычнай установы)
________________________________
(пасада, прозвішча, імя, імя па
бацьку)
______________________________
*Пункт змяшчае звесткі аб змяненнях, унесенных у назву,
катэгорыю, аб пазбаўлені статусу гiсторыка-культурнай каштоўнасцi,
зацвержаных пастановай Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь,
змяненнях і дапаўненнях фактычных звестак.
МИНИСТЕРСТВО ОБРАЗОВАНИЯ РЕСПУБЛИКИ БЕЛАРУСЬ
УЧРЕЖДЕНИЕ ОБРАЗОВАНИЯ «БРЕСТСКИЙ ГОСУДАРСТВЕННЫЙ ТЕХНИЧЕСКИЙ УНИВЕРСИТЕТ»
Кафедра архитектурного проектировсния и рисунка
Курсовая работа
« РАЗРАБОТКА НАУЧНО-УЧЕТНОЙ ДОКУМЕНТАЦИИ НА ИСТОРИКО-КУЛЬТУРНУЮ ЦЕННОСТЬ
по дисциплине
РЕСТАВРАЦИЯ ПАМЯТНИКОВ АРХИТЕКТУРЫ
для специальности 1 - 69 69 01 «АРХИТЕКТУРА»
Разработал:
Студент гр. А-301 Босацкий П.В.
Рецензент:
Доцент кафедры АПиР Н.Н.Власюк
БРЕСТ 2016
ОБРАЗЕЦ
Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь П А Ш П А Р Т гісторыка-культурнай каштоўнасці Штаб 35 пяхотнага палка Брэст, зав. Брэсцкіх д ывізій , 2. Брэсцкі дзяржаўны тэхнічны універсітэт 2016 |
ПАШПАРТ
матэрыяльнай гісторыка-культурнай каштоўнасці
Штаб 35-га пяхотнага палка
г.Брэст, зав. Брэсцкіх дывізій, 2
(назва і месца знаходжання)
Дацэнт кафедры Архитектуры, УА “БрДТУ” ___________ Уласюк Мікалай Мікалаевіч
(назва навуковай арганізацыі, музея, (подпіс) (пасада, прозвішча, ініцыялы праектнай арганізацыі) М.П. кіраўніка навуковай арганізацыі, музея, праектнай арганізацыі)
1. Назва | 2. Шыфр |
(згодна з Дзяржаўным спісам гісторыка-культурных каштоўнасцей Рэспублікі Беларусь) Казарма: Паўночны гарадок, 7 | (згодна з Дзяржаўным спісам гісторыка-культурных каштоўнасцей Рэспублікі Беларусь) 11 3 Г000 009 |
3. Катэгорыя (0/1/2/3/без катэгорыі) “без катэгорыі”, ў складзе гісторыка-культурнай каштоўнасці катэгорыі “3” Пастанова Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь ад 14 мая 2007 г. № 578, ад 3 верасня 2008 г. №1288 | |
___________________________________________________________________________ (назва прававога акта, якім нададзены статус гісторыка-культурнай каштоўнасці, і дзяржаўнага органа, які яго прыняў, дата і нумар) |
4. Від матэрыяльнай гісторыкакультурнай каштоўнасці | нерухомая гісторыка-культурная каштоўнасць: помнік архітэктуры |
(дакументальны помнік, запаведная мясціна, помнік археалогіі, помнік архітэктуры, помнік гісторыі, помнік горадабудаўніцтва, помнік мастацтва)
5. Месца знаходжання матэрыяльнай гісторыкакультурнай каштоўнасці (па сучасным адміністрацыйнатэрытарыяльным падзеле) | Брэст |
(вобласць) (раён) (населены пункт)
Паўночны гарадок, 7 ( завулак Брэсцкіх д ывізій, 2) |
(плошча/вуліца/завулак/інш. і нумар будынка)
6. Гістарычны адрас (на момант узнікнення матэрыяльнай гісторыкакультурнай каштоўнасці і наступныя змены адраса) | Гродненская Oberbefehlshaber der gesamten Deutschen Streitkräfte im Osten Підляшшя (Поліська земля) Wojewódstwo Poleskie Полесская область Брест-Литовская обл. Брестская обл Reichskommissariat “Ukraine”, Generalbezirk “Wolhynien-Podolien” Брэсцкая вобл. | Tsesarskaya-Deutsch Grodno Provinz Kreisgebietskommissariat “Brest-Litowsk” | Брестъ-Литовскъ Brest-Litowsk Брест-Литовськ Brześć Litewski Brześć - nad-Bugiem Брест-Литовск, Брест Brest-Litowsk Брэст |
(губерня) (павет) (населены пункт)
Граевская слободка, 149-й пѢхотный Черноморскій полкъ.
Kaserne.
Граєвської казарми
Koszary іm.Marszalka Jozefa Piłsudskiego, 35 Pułk Piechoty.
Граевские казармы.
Koszary Grajewski.
Паўночны гарадок; в/ч 22156; Паўночны гарадок, 7.
(плошча/вуліца/завулак/інш. і нумар будынка)
7. Гісторыя фарміравання матэрыяльнай гісторыка-культурнай каштоўнасці:
7.1. Архітэктурны стыль матэрыяльнай гісторыка-культурнай каштоўнасці | “цагляны стыль” |
7.2. Узнікненне, віды работ | Дата | Стваральнік або аўтар |
пабудова | 1878-1890 | Інжынернае Упраўленне крэпасці Брэст-Літоўск |
рэканструкцыя | 1936 | 35 пяхотны полк, ДОК IX |
рэканструкцыя | 1970-я | в/ч 22156 |
рэканструкцыя | 2005 | КУП “ЖРЭУ” |
рэстаўрацыя |
8. Выкарыстанне | Вайсковая ўстанова | медычная ўстанова |
(гістарычнае) (сучаснае)
9. Уласнік (карыстальнік) матэрыяльнай гісторыкакультурнай каштоўнасці, землекарыстальнік, на зямельным участку якога размешчана нерухомая матэрыяльная гісторыкакультурная каштоўнасць | Лакалізацыя валодання | Форма ўласнасці | Дата наступлення/ заканчэння правоў уласнасці | Ахоўнае абавязацельства (дата і нумар рэгістрацыі) |
УАЗ “Брэсцкі абласны наркалагічны дыспансэр” | увесь будынак | камунальная, на праве аператыўнага кіравання | з 09.12.2005 г. | 11-02-07/1595 ад 10.10.2013 г. |
10. Тэхнічная характарыстыка (для нерухомай матэрыяльнай гісторыка-культурнай каштоўнасці):
10.1. Сучасны тэхнічны стан | здавальняючы |
(здавальняючы / нездавальняючы / аварыйны)
10.2. Асноўныя будаўнічыя матэрыялы | 10.3. Плошча забудовы, кв. м. | 10.4. Будаўнічы аб’ём, куб. м | 10.5. Агульная плошча, кв. м |
цэгла | 5692.0 | 1015.0 | |
10.6. Вышыня, м | 10.7. Даўжыня, м | 10.8. Шырыня, м | |
11. Апісанне матэрыяльнай гісторыка-культурнай каштоўнасці:
Будынак штаба ўяўляе сабою дзвухпавярховы,парамавугольны ў плане будынак накрыты дзвухсхільным дахам. Вонкавыя сцены рытмічна прарэзаны высокімі прамавугольнымі вокнамі з арачнымі перамычкамі. Галоўны фасад фланкіруюць рызаліты лесвічных клетак, завершаныя трохвугольнымі шчытамі. Дэкор сціплы: міжпаверхавы пас і вянчаючы карніз на ступеністых дэнтыкулах, рызаліты аздоблены несапраўднымі машыкулямі. Будынак адносіцца да т.зв “цаглянага стылю”.
Апісанне адметных духоўных, мастацкiх i (або) дакументальных вартасцей матэрыяльнай гісторыка-культурнай каштоўнасці, а таксама элементы, канструкцыі, дэталі, якія падлягаюць абавязковаму захаванню:
12. Элементы, што маюць самастойны статус матэрыяльнай гісторыка-культурнай каштоўнасці:
Шыфр | Назва | Дата | Катэгорыя |
13. Гiстарычная даведка (гiсторыя ўзнiкнення, асноўныя этапы фарміравання i развiцця, падзеi i асобы, звязаныя з гісторыка-культурнай каштоўнасцю, гiсторыя даследаванняў):
Будынак пабудаваны з цэглы для Брэст-Літоўскага гарнізону ў час будавання фартыфікацыйных аб’ектаў першай лініі Брэсцкай крэпасці ў 1878-1890 гадах. Вядома, што на зломе XIX –XX ст. у Паўночным Гарадку змяшчаліся: 149-ы пяхотны Чарнаморскі полк, 151-шы пяхотны Пяцігорскі полк, 152-гі пяхотны Уладзікаўкаскі полк і 19-ы сапёрны батальён. Напярэдадні першай сусветнай вайны будынак належыў 149-му пяхотнаму Чарнаморскаму палку.
“149-й ПѢхотный Черноморскій ЕГО ИМПЕРАТОРСКАГО ВЫСОЧЕСТВА Великаго Князя МИХАИЛА НИКОЛАЕВИЧА полкъ” быў сфарміраваны 6 лістапада 1863 года з рэзервных батальёнаў Лейб-Гвардыі Яго Вялікасці і Апшэронскага Пяхотнага палкоў з дапаўненнем рэкрутаў як 3-х батальённы Чарнаморскі Пяхотны полк. 25 сакавіка 1864 года названы 149-м Чарнаморскім палком. 18 верасня 1971 года найменаваны 149-м Пяхотным Яго Імператарскай Высокасці Вялікага Князя Міхаіла Мікалаевіча. 1 жніўня 1874 года да палка далучаны 11-ы Каўказскі Лінейны батальён (сфарміраваны ў 1834 годзе з батальёна Севастопальскага палка (потым – 75-й Пяхотны Севастопальскі полк), пад назвай Грузінскі Лінейны №13-ы батальён). В 1879 годзе батальёны палка пераведзены на 4-ротны склад. Палкавыя знакі: палкавое Георгіеўскае знамя з надпісам: «За мужество и храбрость на войне с Кавказскими горцами и в особенности в 1831 году 25 Июня при кр. Внезапной и 1 Июля при Ахташ-Аухе», надпіс нададзены 19 лютага 1868 года 19-му Каўказскаму Лінейнаму батальёну, перайменаванаму ў 11-ы Лінейны батальён. Знакі на галаўныя ўборы, з надпісам, у 1-й роце: «За отличие при покорении Западного Кавказа в 1864 году», нададзены 20 красавіка 1865 г. Стралковай роце 19-га Каўказскага Лінейнага батальёна; у 2-м і 4-м батальёнах: «За отличие в Турецкую войну 1877 и 1878 годов», нададзены 13 кастрычніка 1878 года. На скобах сцягоў вензель Імператара Аляксандра II. Паходная Царква палка ў гонар Благавернага князя Аляксандра Неўскага заснавана ў 1864 годзе. Царква спадарожнічала палку у паходах: 1) у Турэцкую вайну 1877-1878 гг., 2) у Руска-Японскую вайну 1904-1905 гг. Па прыходзе ў 1910 годзе з г. Уладзімір-Валынскі ў Брест-Літоўск, полк заняў пад палкавую царкву памяшканне, арэндаванае да таго Лібаўскім і Дубненскім палкамі. Пры казармах на Граеўскай слабодцы меркавалася будаўніцтва новай палкавой царквы. На сёння невядома які падпадзел 149-га Пяхотнага Чарнаморскага палка, займаў будынак, які мы маем на ўвазе.
Выкарыстанне будынку пад час акупацыі ў гады першай сусветнай вайны і фармальнага знаходжання Палесся ў складзе Украінскай Народнай Рэспублікі не вызначана, аднак вядома, што будынак ня быў пашкоджаны.
У 1920-1930- гадах тут, у Казармах імя маршала Юзефа Пілсудскага знаходзіўся 35-ы пяхотны полк Палесскага округа корпуса №IX. Будынак выкарыстоўваўся ў якасці штаба, потым, з будаўніцтвам новага будынку штаба, ў якасці навучальнага корпуса 35-га пяхотнага палка. У 1918 годзе на ўсёй тэрыторыі Любліншчыны стыхійна пачалі арганізоўвацца польскія ваенныя фарміраванні. З іх былі сфарміраваны 3 батальёны 35 пехотнага палка: Замойскі, Краснастаўскі і Хелмскі. На той час меў назву Хелмскі полк. Кіраваў новымі вайсковымі часткамі камандуючы Хелмскай ваеннай акругай падпалкоўнік Рысь-Траяноўскі. Толькі створаныя роты і нават узводы адразу накіроўваліся на баі з Украінскай Народнай Рэспублікай - на Валынскі фронт. Затым баі пад Уладзімірам-Валынскім, у Верхняй Сілезіі, з Чырвонай Арміяй пад Лагішыным, Лунінцам, Слуцкам, Гарадзішчам, Церабавым, Мышанкай, Калінкавічамі, Длугосёдло, Борково, Насельск, Дубна. Перамір’е напаткала полк у Трубах. 4 снежня полкавы сцяг быў узнагароджаны ордэнскім крыжом “Virtuti Militari”. Новы сцяг быў выкананы «Towarzystwom Przyjaciół Żołnierza Polskiego w Zakopanem i Zamościu». У сакавіку 1921 полк перайшоў у Ліду, затым у Чырвонае пад Ушай, у лістападзе 1922 у Лукава на месца дыслакацыі. У верасні 1925 35 полк быў пераведзены ў Брэст па-над Бугам, у Лукава застаўся І батальён, які далучыўся да палка толькі восенню 1928. У Брэсце полк знаходзіўся да красавіка 1939 года. 23 сакавіка 1939 года полк быў мабілізаваны, праз 48 гадзін полк быў у поўнай баявой гатоўнасці. Па мабілізацыі полк налічваў 3200 чалавек, 700 коней і массу гужавога транспарту. 9-11 красавіка полк чыгункай перавезены на Памор’е ў раён Букавец-Пшісерск. 1 верасня, каля 1 гадзіны начы, полк у поўнай баявой гатоўнасці заняў пазіцыі в раёне Тухольскіх азёр працягласцю 27 км, у 12 км ад дзяржаўнай граніцы. Першы дзень полк стрымліваў націск 3-й і 32-й нямецкіх пяхотных дывізій, 2-й матарызаванай дывізіі і 3-й бронетанкай дывізіі ХІХ корпуса генерала Хайнца Гудэрыяна. Перавага ў людзях і ўзбраенні быў значны. Аднак страты першага дня склалі каля 30 чалавек параненымі і забітымі. Раніцай 2 верасня полк пачаў наступленне па лініі Мінікава-Клянова. У баях полк страціў много салдат не толькі забітымі і параненымі але і рассеянымі, страчаны быў увесь абоз. Засталіся толькі І батальён, рэшткі ІІ і ІІІ батальёнаў, разам 1000 салдат. Потым былі баі пад Крупоцыным, Крэнгелем. 12 верасня полк атрымаў загад абараняць переправу праз Віслу пад Вышгарадам у вусці Бзуры. Раніцай 18 верасня 1939 года, рэшткі палка былі разбіты пад Віткавіцамі. 35 пяхотны полк перастаў існаваць, працягваючы бой да апошняга салдата з праціўнікам, які перасягаў ў колькасці і ўзбраенні.
У 1939-1941 гадах ў казармах Паўночнага гарадка дыслацыраваліся ў асноўным артылерыйскія часткі Чырвонай Арміі - 28-га стралковага корпуса, 6-й и 42-й стралковых дывізий 4-й арміі Заходняй асобай ваеннай акругі. На жаль невядома, якія канкрэтна падпадзелы. Да сённяшняга часу функцыя будынка, як адміністрацыйны – не змянялась, фасады не атрымалі значных змяненняў. Апошні ўладальнік будынка в/ч 22156. Зараз будынак выкарыстоўваецца ў якасьці будынка Установы аховы здароўя “Брэсцкі абласны наркалагічны дыспансэр”.
14. Архіўныя і бібліяграфічныя крыніцы:
НМУ «Дзяржаўны архіў Брэсцкай вобласці»
Фонд 67, воп. 1, адз.зах. 493, 1071, 1379, 1945
Фонд 67, воп. 2, адз.зах. 1934, 1943.
15. Наяўнасць распрацаванай навукова-праектнай дакументацыі на выкананне рамонтнарэстаўрацыйных работ:
Праектная арганізацыя | Назва аб’екта згодна з праектнай дакументацыяй | Шыфр аб’екта | Дата і нумар заключэння Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь |
16. Звесткі аб прыняцці ў эксплуатацыю нерухомай матэрыяльнай гiсторыка-культурнай каштоўнасцi, на якой выконвалiся рамонтна-рэстаўрацыйныя работы:
Назва аб’екта згодна з праектнай дакументацыяй | Дата і нумар заключэння аб адпаведнасцi прымаемай у эксплуатацыю нерухомай матэрыяльнай гiсторыка-культурнай каштоўнасцi навукова-праектнай дакументацыi на выкананне рамонтна-рэстаўрацыйных работ на матэрыяльных гiсторыкакультурных каштоўнасцях распрацоўкай навукова-праектнай дакументацыi на выкананне рамонтнарэстаўрацыйных работ | Прозвішча, уласнае імя, імя па бацьку (калі такое маецца) грамадзяніна, у тым ліку індывідуальнага прадпрымальніка, які ажыццяўляў кіраўніцтва распрацоўкай навукова-праектнай дакументацыi на выкананне рамонтнарэстаўрацыйных работ на матэрыяльных гiсторыка-культурных каштоўнасцях, установа, дзе ён працуе, яе адрас і тэлефон |
17. Звесткі аб праекце зон аховы (для нерухомай матэрыяльнай гісторыка-культурнай каштоўнасці):
Дата і нумар пастановы | |
Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь | Назва |
18. Ілюстрацыйныя матэрыялы на _________ лістах.
Ілюстрацыйныя матэрыялы. Фотаздымкі:
Фота 1. Палкавы жэтон 149-га Пяхотнага Чарнаморскага палка
Фота 2. Палкавы знак 35 палка пехоты.
Фота 3. Галоўны фасад.
Фота 4. Паўднёвы фасад.
Фота 5. Галоўны фасад. Фрагмент.
Фота 6. Дваровы фасад.
19. Дадатковыя звесткi аб падзеях i асобах, звязаных з матэрыяльнай гiсторыкакультурнай каштоўнасцю:
_____________________________________________________________________________
_____________________________________________________________________________ 20. У выпадку змянення звестак аб гiсторыка-культурнай каштоўнасці новыя звесткі афармляюцца на асобным лісце змяненняў згодна з дадаткам.
09. 05. 2016 (дата складання пашпарта) | Пашпарт складзены: Складальнік: УА “Брэсцкі дзяржаўны тэхнічны універсітэт” (назва навуковай арганізацыі, музея, праектнай арганізацыі) Студэнт гр. А-301 Басацкі Пётр Васільевіч (пасада, прозвішча, ініцыялы складальніка) (подпіс) (дата складання пашпарта) |
Дадатак
да пашпарта матэрыяльнай гiсторыка-культурнай каштоўнасці
Форма
ЛІСТ ЗМЯНЕННЯЎ ДА ПАШПАРТА
матэрыяльнай гісторыка-культурнай каштоўнасці
____________________________________________________________________________
(назва)
Дата ўнясення змянення: _______________________________________________________ Падставы для ўнясення змянення:
_____________________________________________________________________________
_____________________________________________________________________________ Пункт пашпарта матэрыяльнай гісторыка-культурнай каштоўнасці, у які ўносіцца змяненне: ____________________________________________________________________ Змест змянення: ______________________________________________________________
_____________________________________________________________________________
_____________________________________________________________________________
_____________________________________________________________________________ Асоба, упаўнаважаная мясцовымі выканаўчымі і распарадчымі органамі базавага тэрытарыяльнага ўзроўню, якая ажыццявіла ўнясенне змянення:
_________________________ ________________ _____________________________
(пасада) (подпіс) (прозвішча, уласнае імя,
М.П. імя па бацьку (пры яго наяўнасці))
ДАДАТАК
ЗАЦВЕРДЖАНА
Пастанова
Міністэрства культуры
Рэспублікі Беларусь
29.08.2007 № 37
ЗАЦВЕРДЖАНА
Пастанова
Міністэрства культуры
Рэспублікі Беларусь
29.08.2007 № 37
IНСТРУКЦЫЯ
аб парадку падрыхтоўкі, падпісання і рэгістрацыі ахоўнага
абавязацельства на матэрыяльную гісторыка-культурную каштоўнасць
1. Інструкцыя аб парадку падрыхтоўкі, падпісання і рэгістрацыі
ахоўнага абавязацельства на матэрыяльную гісторыка-культурную
каштоўнасць распрацавана на падставе Закона Рэспублікі Беларусь ад 9
студзеня 2006 года «Аб ахове гісторыка-культурнай спадчыны
Рэспублікі Беларусь» (Национальный реестр правовых актов Республики
Беларусь, 2006 г., № 9, 2/1195) і ўстанаўлівае парадак падрыхтоўкі,
падпісання і рэгістрацыі ахоўнага абавязацельства.
2. Ахоўнае абавязацельства складаецца для кожнай матэрыяльнай
гiсторыка-культурнай каштоўнасці (далей - гісторыка-культурная
каштоўнасць) па адпаведнай форме, зацверджанай пастановай
Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь ад 8 снежня 2006 г. № 40
«Аб зацвярджэнні некаторых форм» (Национальный реестр правовых актов
Республики Беларусь, 2007 г., № 14, 8/15544).
3. Ахоўнае абавязацельства змяшчае звесткі аб вызначаных
індывідуальных умовах утрымання і выкарыстання гісторыка-культурнай
каштоўнасці, аб парадку выканання работ на гэтай гісторыка-
культурнай каштоўнасці, іншыя абмежаванні дзейнасці яе ўласніка
(уладальніка) і (або) карыстальніка, а таксама патрабаванні па
забеспячэнні захавання гісторыка-культурнай каштоўнасці.
4. Ахоўнае абавязацельства запаўняецца адказнай асобай
адпаведнага мясцовага выканаўчага і распарадчага органа, на
тэрыторыі якога размешчана гісторыка-культурная каштоўнасць (далей -
адказная асоба), у трох экзэмплярах.
5. Адказная асоба ўносіць у ахоўнае абавязацельства наступныя
звесткі:
поўную назву і шыфр гісторыка-культурнай каштоўнасці згодна з
Дзяржаўным спісам гісторыка-культурных каштоўнасцей Рэспублікі
Беларусь;
дату і нумар пастановы Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь аб
наданні статуса і катэгорыі гісторыка-культурнай каштоўнасці;
месцазнаходжанне гісторыка-культурнай каштоўнасці;
форму ўласнасці, у якой знаходзіцца гісторыка-культурная
каштоўнасць (дзяржаўная: рэспубліканская або камунальная,
прыватная);
прозвішча, імя, імя па бацьку фiзiчнай асобы, у тым лiку
iндывiдуальнага прадпрымальнiка або поўную назву юрыдычнай асобы,
якая з’яўляецца ўласнікам (уладальнікам) гісторыка-культурнай
каштоўнасці, пасаду, прозвішча, імя і імя па бацьку кіраўніка
юрыдычнай асобы;
адрас ўласніка гісторыка-культурнай каштоўнасці (фiзiчнай
асобы, у тым лiку iндывiдуальнага прадпрымальнiка) або юрыдычны
адрас (для юрыдычнай асобы), кантактны тэлефон;
індывідуальныя ўмовы ўтрымання і выкарыстання гісторыка-
культурнай каштоўнасці.
Адказная асоба, якая запоўніла ахоўнае абавязацельства,
падпісвае яго з указаннем свайго прозвішча, імя і імя па бацьку.
6. Для запаўнення ахоўнага абавязацельства ўласнік або па яго
даручэнні ўладальнік прадстаўляе адказнай асобе агульнаграмадзянскі
пашпарт, даверанасць (пры афармленні дакументаў па даверанасці),
рэгістрацыйнае пасведчанне (для юрыдычнай асобы) і копіі наступных
дакументаў:
тэхнічны пашпарт;
дагавор куплі-продажу, пасведчанне аб праве на спадчыну па
завяшчанні (пры перадачы каштоўнасці ў спадчыну) або іншыя
дакументы, якія сведчаць аб праве ўласнасці на гісторыка-культурную
каштоўнасць;
копіі старонак 22, 23, 30, 31, 32 і 33 агульнаграмадзянскага
пашпарта.
7. Запоўненае ахоўнае абавязацельства падпісваецца ўласнікам
або па яго даручэнні ўладальнiкам гiсторыка-культурнай каштоўнасцi і
накіроўваецца для падпісання і рэгістрацыі ў Міністэрства культуры
Рэспублікі Беларусь (далей - Міністэрства культуры).
8. Пасля падпісання ў Міністэрстве культуры ахоўнаму
абавязацельству надаецца рэгістрацыйны нумар, які ўносіцца ў кнігу
рэгістрацыі ахоўных абавязацельстваў, складзеную па форме згодна з
дадаткам.
9. Пасля падпісання і рэгістрацыі адзін экзэмпляр ахоўнага
абавязацельства застаецца ў Міністэрстве культуры, два другіх
накіроўваюцца ў адпаведны мясцовы выканаўчы і распарадчы орган.
10. Адказная асоба адзін з экзэмпляраў падпісанага і
зарэгістраванага ахоўнага абавязацельства перадае ўласніку
(уладальніку) гісторыка-культурнай каштоўнасці.
11. Падпісанае і зарэгістраванае ахоўнае абавязацельства
дзейнічае да моманту змены ўласніка гісторыка-культурнай
каштоўнасці.
У выпадку змены ўласніка гісторыка-культурнай каштоўнасці ў
кнізе рэгістрацыі ахоўных абавязацельстваў робіцца запіс аб спыненні
дзейнасці ахоўнага абавязацельства.
12. Пры набыцці права ўласнасці на гісторыка-культурную
каштоўнасць новы ўласнік або па яго даручэнні ўладальнік абавязаны
на працягу аднаго месяца падпісаць ахоўнае абавязацельства.
Дадатак
да Інструкцыі аб парадку падрыхтоўкі,
падпісання і рэгістрацыі ахоўнага
абавязацельства на матэрыяльную
гісторыка-культурную каштоўнасць
МІНІСТЭРСТВА КУЛЬТУРЫ РЭСПУБЛІКІ БЕЛАРУСЬ
КНІГА
рэгістрацыі ахоўных абавязацельстваў на гісторыка-культурныя
каштоўнасці
Ад «__» _____________ 20__ г.
Да «__» _____________ 20__ г.
------------T---------T----------T-----------T----------T--------------
¦ Нумар ¦ Дата ¦Месцазна- ¦ Назва ¦ Уласнiк ¦Дата спынення ¦
¦ ахоўнага ¦рэгiстра-¦ ходжанне ¦гiсторыка- ¦гiсторыка-¦ дзейнасцi ¦
¦абавязаце- ¦ цыi ¦гiсторыка-¦культурнай ¦культурнай¦ ¦
¦ льства ¦ ¦культурнай¦каштоўнасцi¦ каштоў- ¦ ¦
¦ ¦ ¦ каштоў- ¦ ¦ насцi ¦ ¦
¦ ¦ ¦ насцi ¦ ¦ ¦ ¦
+-----------+---------+----------+-----------+----------+--------------+
¦ 1 ¦ 2 ¦ 3 ¦ 4 ¦ 5 ¦ 6 ¦
+-----------+---------+----------+-----------+----------+--------------+
¦ ¦ ¦ ¦ ¦ ¦ ¦
ЗАЦВЕРДЖАНА
Пастанова
Міністэрства культуры
Рэспублікі Беларусь
29.08.2007 № 37
IНСТРУКЦЫЯ
аб парадку вырабу і ўстаноўкі ахоўнай дошкі на матэрыяльнай
нерухомай гісторыка-культурнай каштоўнасці
1. Інструкцыя аб парадку вырабу і ўстаноўкі ахоўнай дошкі на
матэрыяльнай нерухомай гісторыка-культурнай каштоўнасці (далей -
Інструкцыя) распрацавана на падставе Закона Рэспублікі Беларусь ад 9
студзеня 2006 года «Аб ахове гісторыка-культурнай спадчыны
Рэспублікі Беларусь» (Национальный реестр правовых актов Республики
Беларусь, 2006 г., № 9, 2/1195) і ўстанаўлівае парадак вырабу і
ўстаноўкі ахоўнай дошкі на нерухомай матэрыяльнай гісторыка-
культурнай каштоўнасці (далей - гісторыка-культурная каштоўнасць).
2. Ахоўная дошка вырабляецца як малюнак або барэльеф з
матэрыялу і спосабам, якія забяспечваюць яе доўгатэрміновае
выкарыстанне, эстэтычнае ўспрыманне, нагляднасць і зручнасць
прачытання інфармацыі.
3. Ахоўная дошка змяшчае інфармацыю аб прыналежнасці гісторыка-
культурнай каштоўнасці да гісторыка-культурнай спадчыны Рэспублікі
Беларусь, назву і датаванне гісторыка-культурнай каштоўнасці згодна
з Дзяржаўным спісам гісторыка-культурных каштоўнасцей Рэспублікі
Беларусь, указанне на адказнасць за прычыненне шкоды гісторыка-
культурнай каштоўнасці.
4. Ахоўная дошка вырабляецца, устанаўліваецца і захоўваецца за
кошт сродкаў уласніка гісторыка-культурнай каштоўнасці.
5. Ахоўная дошка адзінай формы, зацверджанай пастановай
Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь ад 8 снежня 2006 г. № 40
«Аб зацвярджэнні некаторых форм» (Национальный реестр правовых актов
Республики Беларусь, 2007 г., № 14, 8/15544), устанаўліваецца на
кожнай гісторыка-культурнай каштоўнасці.
На комплекснай гісторыка-культурнай каштоўнасці дапускаецца
ўстаноўка некалькіх аднолькавых ахоўных дошак, размяшчэнне якіх
ажыццяўляецца на асноўных шляхах наведвання тэрыторыі, на якой
размешчана комплексная гісторыка-культурная каштоўнасць.
6. Ахоўныя дошкі ўстанаўліваюцца ў трохмесячны тэрмін з
моманту ўключэння гісторыка-культурнай каштоўнасці ў Дзяржаўны спіс
гісторыка-культурных каштоўнасцей Рэспублікі Беларусь.
7. Ахоўныя дошкі ўстанаўліваюцца на галоўным фасадзе гісторыка-
культурнай каштоўнасці, як правіла, на адным з кутоў ніжэй аншлагаў
з назвай вуліцы і нумарам дома.
8. Устаноўка ахоўнай дошкі ўзгадняецца з адказнай асобай
мясцовых выканаўчых і распарадчых органаў, на тэрыторыі якой
размешчана гісторыка-культурная каштоўнасць.
Для ўзгаднення ўстаноўкі ахоўнай дошкі ўласнік прадстаўляе
адказнай асобе эскіз ахоўнай дошкі ў двух экзэмплярах.
Пры немагчымасці размяшчэння ахоўнай дошкі ў парадку,
вызначаным пункам 7 дадзенай Інструкцыі, уласнік прадстаўляе
дадаткова два экзэмпляры схемы або фотаздымкаў гісторыка-культурнай
каштоўнасці з указаннем месца размяшчэння ахоўнай дошкі.
9. Узгадненне ахоўнай дошкі афармляецца ў выглядзе запісу
«Узгоднена», даты ўзгаднення і подпісу адказнай асобы на эскізе
ахоўнай дошкі. Эскіз ахоўнай дошкі перадаецца ўласніку.
МЕТОДИЧЕСКИЕ УКАЗАНИЯ
по выполнению курсовой работы
«РАЗРАБОТКА НАУЧНО-УЧЕТНОЙ ДОКУМЕНТАЦИИ НА НЕДВИЖИМУЮ ИСТОРИКО-КУЛЬТУРНУЮ ЦЕННОСТЬ
по дисциплине
РЕСТАВРАЦИЯ ПАМЯТНИКОВ АРХИТЕКТУРЫ
для специальности 1 - 69 69 01 «АРХИТЕКТУРА»
БРЕСТ 2016
ВВЕДЕНИЕ
Реставрация памятника обязательно должна опираться на многосторонние комплексные исследования. Они начинаются уже на стадии предварительного ознакомления с объектом, когда архитектор производит совместно с инженером первое визуальное изучение, выполняет схематические обмеры и знакомится с первичными сведениями, содержащимися в документации, хранящейся в государственных органах охраны памятников и в наиболее доступной литературе. Как правило в энциклопедиях и специализированной литературе имеются сведения лишь о наиболее значимых историко-культурных ценностях. Паспорт историко-культурной ценности составляется на каждый объект наследия. Он обладает научной достоверностью и позволяет составить первичное представление о сооружении, подлежащем реставрации, дать общую оценку его художественных особенностей в существующем состоянии, степени искажения позднейшими перестройками и технической сохранности.
До раскрытия памятника, опираясь на одно лишь визуальное ознакомление с ним, дать подобную оценку можно лишь очень приближенно, но и для этого от архитектора и инженера требуются большие знания и опыт, поэтому предварительное обследование должно поручаться квалифицированным специалистам. Как правило, к нему привлекаются будущий научный руковидитель и автор проекта реставрации (часто это одно и тоже лицо). На основании предварительного обследования устанавливаются объем, состав и направленность дальнейших исследовательских работ. На этом этапе паспорт историко-культурной ценности может оказать неоценимую роль.
Программа комплексных научных изысканий должна включать цикл работ по архитектурному изучению памятника и цикл инженерно-технических изысканий. Важно, чтобы эти циклы были взаимно увязаны для получения наиболее полной и всесторонней исследовательской картины, без которой невозможно правильное решение реставрационных задач.
Цикл архитектурного изучения памятника призван с максимальной полнотой осветить строительную историю памятника, выявить сохранившиеся остатки утраченных архитектурных форм, определить возможность их документально точного восстановления. В этот цикл входят работы, осуществляемые вне памятника, и исследования самого сооружения в натуре. Вне памятника выполняется сбор исторических данных о нем, дошедших в виде текста или графических материалов. Натурные исследования включают работы по фиксации памятника, археологическому и зондажному раскрытию. Кроме того, для более глубокого понимания изучаемого памятника обычно оказывается необходимым собрать сведения о других сооружениях соответствующего времени и территории, так называемых аналогиях. Основная часть всех этих исследований выполняется самим архитектором-реставратором или под его непосредственным руководством. Для некоторых из них привлекаются специалисты смежных областей— историки-архивисты, искусствоведы, археологи. Кроме того, в ряде случаев оказывается необходимым привлечение художника-реставратора для установления наличия или отсутствия на памятнике росписей, покрасок, ценных элементов отделки, степени их сохранности и технического состояния.
Главная задача инженерно-технического цикла исследований — выявить техническое состояние памятника, причины и факторы происходящих разрушительных процессов, наметить необходимые технические меры для обеспечения длительной сохранности его конструкций и декоративного убранства. Для этого необходимо изучение гидрологических условий территории, на которой находится памятник, и состояния его конструкций. Изучение конструкций обычно производится путем их вскрытия в виде шурфов или зондажей, позволяющих установить состояние кладки фундаментов и стен, наличие скрытых трещин, поражения балок и стропил и т.п. Важная часть исследования—-лабораторное изучение строительных материалов памятника, при помощи которых определяются их химический состав, комплекс физико-механических свойств и состояние. В частности, для разработки технологических рекомендаций и подбора новых реставрационных материалов первостепенное значение имеют такие свойства, как механическая прочность, морозостойкость, пористость, водопоглощение, паропроницаемость и такие показатели состояния, как влажность и засоленность. При определении причин разрушения важно также выявить зараженность конструкций памятника различными видами биоразрушителей: грибами, водорослями, микроорганизмами и т.п. Для определения надежности металлических конструкций большое значение имеет исследование кристаллической структуры. Наряду с этим лабораторные исследования материалов позволяют ответить и на ряд вопросов архитектурного изучения памятника.
Процессы разрушения материалов теснейшим образом связаны с условиями, в которых эти материалы находятся, в первую очередь с температурой и влажностью. От этих двух факторов зависят характер и интенсивность морозного, солевого и биологического разрушения, как правило, оказывающих наиболее активное воздействие на сохранность памятника в целом. Распределение температуры и влаги в конструкциях памятника непостоянно и неравномерно, оно зависит от температурно-влажностного режима здания в целом. В последнее время изучение температурно-влажностного режима занимает все большее место в комплексе реставрационных инженерно-технических исследований. Особенно велико значение изучения и нормализации температурно-влажностного режима для сооружений, имеющих настенные росписи, лепнину и другие элементы ценной отделки, а также предметы внутренней обстановки, которые наиболее чувствительны к неблагоприятному воздействию основных разрушающих факторов.
Многосторонность инженерно-технических исследовательских задач заставляет привлекать к их разрешению специалистов различных научных областей: геологии, строительной инженерии, химии, физики, биологии, металловедения, строительной физики. Как правило, в крупных реставрационных организациях существуют научные подразделения, занимающиеся разработкой всех этих вопросов. Однако и в этом случае общая координирующая роль, как правило, должна принадлежать архитектору-реставратору, наиболее полно знающему особенности памятника и главные задачи его предстоящей реставрации.
Цель курсовой работы ознакомится с методикой заполнения паспорта историко-культурной ценности, предполагающую ознакомление с важным разделом разработки научно-проектной документации - комплексными научными изысканиями. КНИ опираются на смежные дисциплины изучаемые специальностью 1 - 69 69 01 «АРХИТЕКТУРА»: архитектурное проектирование, история архитектуры Беларуси, история искусств, реставрация памятников архитектуры, региональная архитектура, реконструкция зданий и сооружений.
В курсовой работе необходимо руководствоватся нармативными актами в области охраны историко-культурного наследия Республики Беларусь, инструкциями Министерства культуры Республики Беларусь, приведенными в данных методических указаниях.
ТЕЗИСЫ
требований законодательства по охране историко-культурного наследия Республики Беларусь
Тезисы разработаны на основе Закона Республики Беларусь “Аб ахове гісторыка-культурнай спадчыны Рэспублікі Беларусь” от 9 января 2006г. № 98-З в редакции 2016 года. Требования законодательства, изложенные в Тезисах, обязательны к выполнению всеми юридическими, физическими лицами и индивидуальными предпринимателями – собственниками (арендаторами) зданий и сооружений, являющихся историко-культурными ценностями.
Историко-культурные ценности – это материальные объекты и нематериальные проявления творчества человека, которые имеют отличительные духовные, художественные и (или) документальные достоинства и которым придан статус историко-культурной ценности (статья 1 Закона).
Охранное обязательство
С собственником (пользователем) каждой историко-культурной ценности заключается охранное обязательство (ст.44 Закона). В охранном обязательстве отражаются основные требования законодательства по обеспечению сохранения объекта историко-культурного наследия, а также индивидуальные условия его содержания и использования, иные ограничения деятельности владельцев (пользователей). Охранное обязательство составляется по форме, утвержденной Министерством культуры Республики Беларусь, подписывается собственником (пользователем) в течение 1 месяца с момента наступления права собственности. Невыполнение данного условия влечет за собой признание сделки с недвижимостью недействительной.
Охранные обязательства оформляются в отделах идеологической работы, культуры и по делам молодежи горисполкомов и райисполкомов в трех экземплярах и направляются для регистрации в Министерство культуры Республики Беларусь.
Паспорт историко-культурной ценности. Проект зон охраны. Охранная доска
На каждый объект историко-культурного наследия, за счет средств собственника, разрабатываются паспорт историко-культурной ценности, проект зон охраны и устанавливается охранная доска утвержденного образца.
Порядок проведения работ
В соответствии со ст. 37 Закона разработка проектно-сметной документации, проведение земляных работ, ремонтных работ (в т.ч. замена оконных блоков, установка кондиционеров, наружной рекламы, перепланировка и переоборудование помещений для новых функций), а также другие действия, которые могут привести к изменению объектов историко-культурного наследия, выполняются только при наличии разрешения Министерства культуры Республики Беларусь, которые выдаются в управлении по охране историко-культурного наследия и реставрации (г.Минск, пр-кт Победителей, 11).
Работы по обеспечению должного технического и санитарного состояния объектов историко-культурного наследия могут выполняться без получения разрешения Министерства культуры.
Дата: 2019-02-02, просмотров: 637.